Zapraszam na nowy film edukacyjny dla dzieci: Ola i 1 LISTOPADA 🙏 🕯️ ⚰️. W tym odcinku Ola opowiada o dniu 1 listopada. W prosty sposób wyjaśnia tak trudne W działaniach przedszkolnych dotyczących życzliwości zachęcajmy dzieci do spojrzenia na świat trochę z innej perspektywy, rozmawiajmy z nimi, praktykujmy życzliwość, bądźmy dla nich wsparciem i przykładem. Ćwiczenie dla nauczyciela Pomyśl o wszystkich dzieciach w grupie. Zastanów się, w jaki sposób sam im okazujesz życzliwość i szacunek każdego dnia. Następnie, tak jak potrafisz, narysuj lub wypisz pięć życzliwych czynów, które bezinteresownie wykonałeś w ciągu dnia dla swoich dzieci. Scenariusz zajęć z okazji Światowego Dnia Życzliwości i Pozdrowień Zadania • rozwijanie umiejętności bycia uważnym na siebie i innych, • rozwijanie samoświadomości, • rozwijanie umiejętności bycia życzliwym, • rozwijanie refleksyjności, • rozwijanie empatii, • dostrzeganie wdzięczności, • dostrzeganie swojej siły, • wzmacnianie poczucia bycia dobrym ważnym i potrzebnym • rozwijanie umiejętności wyrażania emocji za pomocą ruchu, • rozwijanie świadomości ciała, • wyzwalanie ekspresji, • pokonywanie ograniczeń, nieśmiałości, • wyzwalanie pozytywnej energii, • dostrzeżenie poczucie sprawstwa, • dostrzeżenie poczucia kontroli Pomoce i materiały dydaktyczne Folia malarska (można nabyć w sklepie z artykułami budowlanymi), fartuszki plastyczne, farby do malowania palcami, pastele olejne, małe karteczki, kredki, rola z arkuszem papieru (do nabycia w sklepach papierniczych i z artykułami budowlanymi), szkicownik (do nabycia w sklepach papierniczych, dla plastyków), tekturowe koła średnicy ok. 10 cm dla każdego uczestnika, kredki, kolorowe sznurki lub wąskie wstążeczki, szablon kuli ziemskiej, przybory do pisania, paski papieru, klej, kartka A4, papierowe serce średnica ok. 25–30 cm, nagrania ze spokojną muzyką, odtwarzacz muzyki POLECAMY Przebieg zajęć Powitanie: wprowadzenie dzieci do tematyki zajęć z okazji Światowego Dnia Życzliwości i Pozdrowień. Ćwiczenie 1: Jestem pełen szacunku do ciebie Dzieci siedzą na dywanie. Nauczyciel przydziela im zadania: Powitania to forma zwrotu lub gestu grzecznościowego, którą wykonują ludzie na całym świecie podczas witania się z drugą osobą. Jej forma zależy od znajomości danej osoby, od pory dnia, kultury czy innej okoliczności spotkania. Słowa czy gesty wykonywane podczas powitania wyrażają szacunek, radość wobec napotkanej osoby lub stanowią jedynie formę czysto grzecznościową, gdy np. tego wymaga jakaś sytuacja. Poprzez pewien rodzaj gestu, jaki następuje przy powitaniu, można także pokazać, do jakiej grupy społecznej, wyznaniowej czy narodowej należymy. W Japonii np. powitanie i pożegnanie przekazuje się ukłonem. U nas usłyszysz od kolegi „cześć” lub bardziej oficjalnie „dzień dobry” czy „dobry wieczór”, może doświadczysz „przybicia piątki”, „żółwika”, uśmiechu, skinienia głową, spojrzenia prosto w oczy lub czegoś zupełnie innego. Zadania stawiane dziecku W ciszy i skupieniu przyjrzyj się przez moment uważnie swoim koleżankom i kolegom obok ciebie i pomyślał o codziennej formie przywitania, jaką nawzajem siebie obdarowujecie każdego dnia w przedszkolu, wyrażając tym samym szacunek i uznanie wobec innych. Następnie pomyśl o takim geście, którego jeszcze nie użyłeś wobec koleżanek i kolegów, a który również wyraża szacunek i uznanie wobec nich i może stanowić formę dzisiejszego pozdrowienie. Jaki to gest, którym chcesz pozdrowić dziś inne osoby, wyrażając tym samym do nich szacunek i uznanie? Czy będzie to gest wspólny dla wszystkich, czy też każdego z osobna obdarujesz zupełnie innym gestem? Jeśli już wiesz, prześlij swoje własne pozdrowienie pełne życzliwości, szacunku i uznania dla innych. Podsumowanie ćwiczenia Jaki wybrałeś gest? Co oznaczał twój gest? Co było ważnego w tym geście dla ciebie? Co czułeś, gdy obdarowywałeś innych swoim gestem? Jaką wartość dla ciebie miało obdarowanie kogoś powitaniem? Jaką wartość miało dla ciebie bycie przywitanym? Jaką wartość dla ciebie miało bycie powitanym w taki sposób? W jakiej sytuacji czułeś się lepiej? Jak to jest witać się z innymi? Co jeszcze pozytywnego dało ci ćwiczenie? Co jeszcze nowego odkryłeś dzięki temu ćwiczeniu? Jakie są wasze wspólne odkrycia? Ćwiczenie 2: Taniec Wcześniej można przygotować spokojną muzykę. Dzieci stoją w kole. Zadania stawiane dziecku Pomyśl o innych osobach z twojej grupy w sposób życzliwy i miły. Następnie zastanów się, jak możesz pozdrowić zebrane dzieci za pomocą tańca. Jaki ruch w twoim tańcu kojarzy się tobie z pozdrowieniem? Kiedy uznasz, że wiesz, zacznij poruszać się w swoim tańcu pełnym życzliwości do innych. Co robi twoja głowa w tym tańcu? Co robią twoje ręce? Co robią twoje nogi? Jak porusza się całe twoje ciało, wykonując życzliwe gesty wobec innych? Jak okażesz szacunek innym za pomocą ruchu? Kiedy uznasz, że wiesz, zacznij tańczyć w taki sposób, jak chcesz i potrafisz, swój taniec życzliwości wobec innych. Gdy skończysz, usiądź i poczekaj w ciszy na inne osoby. Podsumowanie ćwiczenia Jak się czułeś w tym tańcu? Czego jeszcze pozytywnego doświadczyłeś w tym ćwiczeniu? Kiedy możesz jeszcze tak myśleć o innych? Jak się czujesz, przyjmując życzliwe pozdrowienia wobec innych? O czym ci ten taniec przypomniał? Ćwiczenie 3: Chwila Przygotowanie: zabezpieczenie podłoża folią, przygotowanie arkuszy brystolu dla każdego dziecka, nałożenie różnokolorowych farb do malowania dłońmi do pojemniczków dla każdego dziecka, ubranie dzieci w fartuszki plastyczne. Zadania stawiane dziecku Stań na moment przy wybranej miseczce z farbą. Pobądź tak przez chwilę w ciszy i zanurz powoli dłoń w farbie. Koncentrując się na obecnej chwili, odczuwając wszystkie doznania i emocje, jakie z tego zanurzania płyną w danej chwili. Następnie pomyśl przez moment życzliwie o sobie samym, wyciągnij powoli dłoń z pudełka z farbą i za pomocą ruchu, gestu zaznacz swoje miejsce w taki sposób, jak w tej chwili czujesz, na wybranym przez ciebie brystolu. Kiedy skończysz, wytrzyj dłoń z farby i usiądź, czekając w ciszy na innych. Podsumowanie ćwiczenia Jaki ślad zostawiłeś na kartce? Co to oznacza dla ciebie? Jak się z tym czujesz? Co ten ślad mówi pozytywnego o tobie? Czego pozytywnego dowiedziałeś się o sobie? Co dało tobie to ćwiczenie? Co teraz czujesz? Czego jeszcze pozytywnego dowiedziałeś się o sobie podczas tego ćwiczenia? Jak możesz odnieść to ćwiczenie do Dnia Życzliwości i Pozdrowień? Ćwiczenie 4: Pozdrowienie specjalnie dla mnie Dzieci stoją w kole, na środku leżą kartki brystolu oraz pastele olejne. Zadania stawiane dziecku Zamknij na moment oczy i pomyśl o sobie w sposób życzliwy i miły. Otwórz oczy i zastanów się, jak możesz siebie pozdrowić dzisiejszego dnia. Co narysujesz na swoim pozdrowieniu do siebie? Z czym, to będzie miało związek? Co chcesz narysować? Kiedy uznasz, że już wiesz, sięgnij po brystol i pastele i zacznij rysować do momentu, kiedy poczujesz, że to jest koniec. Kiedy skończysz, usiądź i poczekaj w ciszy na inne osoby. Podsumowanie ćwiczenia: Co czujesz, gdy patrzysz na swoje własne pozdrowienie samego siebie? Jaka jego część najbardziej przyciąga twoją uwagę? Co ono chce tobie powiedzieć? Czego jeszcze pozytywnego dowiedziałeś się o sobie? Kiedy możesz jeszcze tak myśleć o sobie? Ćwiczenie 5: Rysunek pełen życzliwości Dzieci siedzą kole, przed nimi leżą małe karteczki i kredki. Zadania stawiane dziecku Pomyślcie o sobie w sposób życzliwy i miły. Następnie zastanów się, jak jeszcze możesz przywitać innych dzisiejszego dnia. Co narysujesz na swoim powitaniu dla nich? Z czym, to będzie miało związek? Co kojarzy się tobie z życzliwym rysunkiem? Co chcesz komuś narysować życzliwego? Kiedy uznasz, że już wiesz, sięgnij po karteczkę i kredki i rysuj komuś na powitanie swój rysunek pełen życzliwości i ciepła. Kiedy skończysz, usiądź i poczekaj na inne osoby w ciszy. Następnie obdaruj kogoś swoim rysunkiem. Podsumowanie ćwiczenia Jaka część rysunku najbardziej przyciąga twoją uwagę? Czego jeszcze pozytywnego dowiedziałeś się o sobie? Kiedy możesz jeszcze tak myśleć o innych? Ćwiczenie 6: Dobre czyny dla innych. Dzieci stoją przed dużym arkuszem papieru rozciągniętym na podłodze lub ścianie w sali lub w holu; przed nimi leżą pastele olejne. Zadania stawiane dziecku Życzliwość to taki naturalny napęd do udzielenia pomocy innym ludziom, bez oczekiwania odwzajemnienia korzyści. Dotyczy tylko takich czynów, które są dobrowolne i bezinteresowne. Pomyśl teraz o wszystkich dobrych uczynkach, nawet tych najdrobniejszych, które zrobiłeś dla kogoś w ciągu kilku dni sam od siebie. Może masz na myśli jakąś pomoc, którą sam zaoferowałeś swoim rodzicom, kolegom, słabszemu koledze, może komuś zupełnie innemu. Kiedy uznasz, że już wiesz, narysuj swoje wszystkie dobre uczynki, które w tej chwili przychodzą tobie do głowy, które zrobiłeś bezinteresownie dla innych, w taki sposób, jak potrafisz i chcesz. Podsumowanie ćwiczenia Jakie dobre uczynki narysowałeś na swojej kartce? Jakie to ma dla ciebie znaczenie? Który z nich był dla ciebie szczególnie ważny? Jak się z tym czułeś? Jak myślisz, jak inni się z tym czuli? Co dzięki temu dowiedziałeś się o sobie? Co one wniosły świeżego do twojego życia? Czego jeszcze dowiedziałeś się o sobie z tego ćwiczenia? Ćwiczenie 7: Droga pełna życzliwości Dzieci stoją przed długim arkuszem papieru rozciągniętym na podłodze, przed nimi leżą pastele olejne. Zadania stawiane dziecku Popatrz teraz na swój rozciągnięty arkusz papieru na podłodze jako symbol swojej drogi życiowej. Przyjrzyj mu się uważnie. Pochodź po nim swobodnie, a następnie skup swoją uwagę na osobach, jakie spotkałeś w swoim życiu, które były dla ciebie bezinteresowne życzliwe. I, chodząc tak po arkuszu, przypomnij sobie różne akty życzliwości, których doznałeś w przyszłości i były pełne dobroci i życzliwości ze strony innych. Pobądź przez chwilę z tymi osobami i sytuacjami pełnymi dobroci i życzliwości, które były skierowane do ciebie w przeszłości. Teraz wróć do tego, co jest obecnie w twoim życiu, i narysuj tak, jak potrafisz na swojej... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 10 wydań magazynu "Wychowanie w Przedszkolu" Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online Możliwość pobrania materiałów dodatkowych ...i wiele więcej! Sprawdź

Film biograficzny opowiadający o bardzo ważnej dla Kościoła Katolickiego postaci – Ojca Pio (Sergio Castellitto). Postać zakonnika słynie z wielu nadprzyrodzonych zjawisk danych mu przez samego Boga – bilokacji, stygmatów, a także cudów związanych z uzdrowieniem. Film opowiada historię świętego z perspektywy spowiedzi.

Czym jest życzliwość? Życzliwość kojarzy się najczęściej z byciem miłym. To drobne gesty, uprzejmość, serdeczność – okazywane spontanicznie i dobrowolnie. Często jednak życzliwość to coś więcej niż bycie miłym. To wewnętrzna postawa, filozofia życia. Cechuje ludzi, którym zależy na dobrostanie innych. Wyróżniają się oni dobrą wolą i gotowością niesienia pomocy. Z radością dbają o potrzeby innych ludzi. To dla nich zupełnie naturalna postawa, odczuwana na kilku płaszczyznach: mentalnej,werbalnej i niewerbalnej,aktywnościowej. Ta ostatnia jest chyba najłatwiejsza do rozpoznania, uwidacznia się w czynach podejmowanych dla kogoś, także dla własnych dzieci: w podaniu upuszczonej zabawki, powrocie do kina w poszukiwaniu zgubionej przytulanki, przygotowaniu na śniadanie ulubionych naleśników. Również w sferze werbalnej i niewerbalnej mamy mnóstwo okazji, by wyrazić naszą życzliwość lub jej brak. Decyduje o tym nasz ton głosu, dobór słów i gestów. Nie bez znaczenia jest sposób, w jaki mówimy o innych ludziach podczas ich nieobecności, także przy dzieciach. To, co myślimy o innych, o świecie, o sobie samym, o życiu jest odzwierciedlane przez nasz język, nasz sposób bycia. Życzliwe nastawienie wpływa na to, czy widzimy w drugim wroga czy przyjaciela. Czy jesteśmy przekonani, że zrobił coś nam na przekór, na złość czy przez przypadek, bez złej intencji? A może wierzymy, że lepiej zawsze liczyć na siebie samego niż polegać na drugim? Życzliwość pomaga także otwierać nasze serca. Uwaga! Reklama do czytania Życie seksualne rodziców Zacznij świadomie budować swoją relację z partnerem Jak zrozumieć się w rodzinie Jak dostrzec potrzeby innych i być wysłuchanym Tylko dobre książki dla dzieci i rodziców | Księgarnia Natuli Skąd ta życzliwość? Jak zwykle – z domu. Nasze rodzinne doświadczenie ma ogromne znaczenie dla praktykowania życzliwości. Jedni z nas mieli więcej szczęścia i od niemowlęctwa nasiąkali ciepłą i serdeczną atmosferą. Ci życzliwość mają we krwi i – jak pokazuje doświadczenie – ich dzieci także. Inni mogli tej życzliwości zaznać mniej, może jej miejsce częściej zajmowała sprawiedliwość – po równo dzielimy obowiązki, jak ty zrobisz coś dla mnie, to ja dla ciebie, dzisiaj twoja kolej itd. Dla tych osób życzliwość będzie pewną lekcją do nadrobienia. I choć początki mogą się wydawać trudne, z czasem okaże się, że dawne schematy ustąpiły miejsca nowym nawykom. Dobrą okazją do zmiany jest pojawienie się na świecie potomstwa – wspólnie odkrywamy wówczas ścieżki życzliwości. W ten sposób wyrażamy troskę o innych, ale także i o samych siebie. Brak życzliwości wobec siebie Zdarza się, że nasze doświadczenie z dzieciństwa może wiązać się z jeszcze innego rodzaju trudnością w praktykowaniu życzliwości. Bo być może widzieliśmy życzliwość okazywaną innym, ale nikt nam nie pokazał, że równie ważne jak troska o innych jest dbanie o siebie. Ta ostatnia postawa nie jest zbyt często spotykana we współczesnym świecie, bo z pokolenia na pokolenie słyszymy ten sam przekaz, że owszem życzliwość jest mile widziana, ale w relacjach z innymi, że o innych powinniśmy się troszczyć, ale o siebie – niekoniecznie. Przekonanie takie ma swoje źródło w obawie przed posądzeniem nas o egoizm. Kiedy słyszymy: „Zadbaj o siebie, bądź dla siebie dobry, życzliwy”– zapala się nam czerwona lampka z informacją: „Uważaj, bo to egoizm, a egoizm to samo zło”. Takie myślenie nie zachęca do praktykowanie życzliwości wobec samego siebie. Co to oznacza w praktyce? Jesteśmy bardziej skłonni do samokrytyki, surowo oceniamy się za wszelkie potknięcia, mamy do siebie sporo pretensji o wybory, które okazały się nie do końca trafne. Obwiniamy się za brak działań i opieszałość albo przeciwnie – za nieprzemyślane i pochopnie podjęte decyzje. Co wieczór obiecujemy sobie lepsze wykorzystanie czasu w kolejnym dniu, realizację powziętych planów, życie życiem innym niż dotychczasowym. Nie jesteśmy wystarczająco dobrzy i mamy jeszcze być dla siebie życzliwi? Wierzymy, że tylko wytykanie sobie błędów zmotywuje nas do zmiany i ten sam model stosujemy wobec naszych dzieci. Jakie są skutki? coraz mniejsza energia do podejmowania wysiłku, niska samoocena, brak wiary w możliwość zmiany, wypieranie i ukrywanie trudnych emocji (złość, rozczarowanie, smutek), nieakceptowanych społecznie, pesymizm, obniżony nastrój,niepokój. Stare powiedzenie o tym, że z pustego i Salomon nie naleje nie przywraca nam właściwej perspektywy – skoro nie jestem życzliwy wobec siebie, trudniej mi o życzliwość wobec innych. Permanentne niezadowolenie rodzi frustrację i zgorzknienie. Takie nastawienie nie uwalnia pokładów życzliwości wobec świata i ludzi. Co więcej – nasze dzieci powielają ten wzorzec i same także nie potrafią siebie traktować z delikatnością. One również bywają mniej życzliwe wobec innych, bo przecież to nie nasze słowa, ale czyny są najlepszym nauczycielem, zgodnie ze słowami Konfucjusza: „Powiedz mi, a zapomnę, pokaż mi, a zapamiętam, pozwól mi zrobić, a zrozumiem”. W stronę życzliwości Czym zastąpić surowe traktowanie siebie, a czasem także bliskich? Co warto praktykować, by życzliwość była częstym gościem w naszym domu, a nawet jednym z domowników? Według badań amerykańskich uczonych, na życzliwość składają się: 1. Empatia W Porozumieniu bez Przemocy mówi się wiele o empatii, także wobec samego siebie. Jeśli potrafimy zrozumieć siebie, z autentycznym zaciekawieniem poszukiwać potrzeb ukrytych za działaniem, które wybieramy, jeżeli z łagodnością umiemy podejść do wybranych strategii, mimo że z perspektywy czasu wolelibyśmy wybrać coś innego, wzrasta szansa na to, że z większą życzliwością popatrzymy na drugiego człowieka – też poszukującego, potykającego się, czasem zdezorientowanego. A szczególnie na tego małego, który przede wszystkim potrzebuje życzliwego wsparcia i towarzyszenia mu na drodze do dojrzałości. 2. Współczucie wobec samego siebie (self-compassion) Jeśli przestaniemy współczucie dla siebie utożsamiać z pobłażaniem sobie czy usprawiedliwianiem się, zaczniemy dostrzegać, że w wielu sytuacjach dawaliśmy tyle, na ile pozwalały nam trzy czynniki: środowisko (w którym się znajdowaliśmy – wspierające nas lub nie), środki (którymi dysponowaliśmy, czyli zasób cierpliwości, wyrozumiałości, spokoju itp.) i świadomość (tego, co się dzieje z nami i z innymi). Zauważymy, że stawianie sobie poprzeczki jeszcze wyżej bywa wręcz nieludzkie. Dostrzeżemy dzięki temu, że nasze dzieci, nasz partner czy przyjaciel nie uchylają się od odpowiedzialności, nie są nieobowiązkowi czy nierzetelni. Łatwiej wówczas przestać wymagać od nich więcej i więcej, bo same wymagania nie przekładają się na efekty. Emma Seppälä w swojej książce „Droga do szczęścia” pisze, że „postawa samowspółczucia pozwala nam utrzymać spokój umysłu i tym samym zachować naszą energię”. Autorka dodaje, że „pozostając spokojnymi i pełnymi rozumienia w obliczu odrzucenia, porażki lub krytyki, rozwijamy opanowanie, siłę i stabilność emocjonalną, które z kolei prowadzą do wyższej jakości życia, zwiększają produktywność i naszą skuteczność”. Samowspółczucie rodzi wewnętrzny spokój, a przywrócona równowaga owocuje w wielu sferach naszego życia. 3. Zdolność do troskliwego dbania o siebie Szczególnie w tych momentach, kiedy przeżywamy ból czy porażkę, warto być opiekuńczym wobec siebie. Pomyśleć o regeneracji sił, zrobić coś, co sprawia nam przyjemność, zrezygnować z części obowiązków i poprosić kogoś o pomoc albo pobyć sam na sam w ciszy. Emma Seppälä podkreśla, że troska o siebie nie oznacza, że przestajemy pracować i rezygnujemy z osiągnięcia sukcesu. Troska ta staje się fundamentem kształtowania wewnętrznej siły. Uczymy się postrzegać porażki jako okazję do rozwoju, nie zaś jako bolesne oznaki naszej życiowej nieudolności. Troszcząc się o swoje zasoby, o swój emocjonalny dobrostan, szukając równowagi między dawaniem i braniem, będziemy w stanie z prawdziwą troską i czułością, a nie tylko z poczucia obowiązku zajmować się naszymi bliskimi, także wtedy, gdy oni będą przeżywać trudne momenty. 4. Uważność (mindfulness) To widzenie rzeczy takimi, jakimi są – bez wyolbrzymiania ich czy ignorowania. Pomaga dostrzec różne myśli i emocje, także te trudne, bez konieczności panicznego ich wyciszania lub nadmiernego identyfikowania się z nimi. Dzięki niej potrafimy pozwolić sobie na doświadczanie różnych emocji, akceptowanie ich i przyjmowanie ze świadomością przemijalności. Ta umiejętność pomaga przyjmować z równowagą także różne stany uczuciowe naszych dzieci. Jako rodzice modelujemy ich reakcje i oddziałujemy na kształtowanie się ich dojrzałej sfery emocjonalnej. 5. Wdzięczność Być wdzięcznym za to, co mam, czego doświadczam, z czym się zmagam… Umieć docenić i wyrazić wdzięczność wobec siebie i innych – to nie lada wyzwanie. Liv Larsson nazywa wdzięczność „najtańszym biletem do szczęścia” – docenianie tego, gdzie jestem, kim jestem, co mam czy czego nie mam pomaga cieszyć się życiem. Praktykowanie wdzięczności przynosi zarówno natychmiastowe, jak i długofalowe owoce – wzrasta nasze poczucie dobrostanu i satysfakcja z życia, takiego, jakim jest. Nauczmy się dziękować sobie i naszym bliskim – za codzienne zwykłe cuda: przygotowane śniadanie, posegregowane ubrania do prania, popołudnie z książką. Wdzięczność niemal automatycznie nastraja nas życzliwością. Jednocześnie praktykę wdzięczności niejako w spadku otrzymują nasze dzieci. To cenny dar szczególnie teraz – w czasach triumfującego konsumpcjonizmu. Uwaga! Reklama do czytania Uwaga! Złość Jak zapanować nad reakcją na złość? Życie seksualne rodziców Zacznij świadomie budować swoją relację z partnerem Tylko dobre książki dla dzieci i rodziców | Księgarnia Natuli Od czego zacząć praktykowanie życzliwości? Od dobrych życzeń dla siebie samego. Gdy czujemy niepokój, życzmy sobie spokoju, w chorobie – zdrowia, w bólu – sił, w rozpaczy – nadziei. Przed wyjściem z domu życzmy naszym dzieciom dobrego dnia, dobrej zabawy przed spotkaniem z przyjaciółmi, dobrego wspólnego czasu. Dobre myśli, dobre słowa wpływają na budowanie życzliwej atmosfery i nasze postrzeganie świata. Zasiewajmy je w sobie i w naszych dzieciach. Pielęgnujmy dobre intencje i tylko takie starajmy się przypisywać innym ludziom. Taką postawę wzmacniajmy też w naszych dzieci, bo przecież ani nam, ani im podejrzewanie ludzi o złe zamiary nie przyniesie nic dobrego we wzajemnych relacjach i nastawieniu do świata. Wewnętrzny dialog Brené Brown w swojej książce „Rosnąc w siłę” pisze o wewnętrznych opowieściach, które snujemy na podstawie własnych przeżyć i doświadczeń i w oparciu o które kształtujemy obraz samego siebie i innych: „Wchodzenie we własne bolesne historie przypomina poruszanie się po mrocznej jaskini. Może się wydawać niebezpieczne i budzić złe przeczucia, a w ostatecznej konfrontacji stajemy twarzą w twarz z samym sobą. Najtrudniejszą częścią historii jest to, co sami do niej wnosimy: nasze wyobrażenia o tym, kim jesteśmy i jak nas postrzegają inni. Zgadza się, być może straciliśmy pracę albo zawaliliśmy projekt, ale o bolesności historii decyduje to, co sami myślimy o własnej wartości” – pisze Brown. Dlatego badaczka zachęca do tego, byśmy nasze wewnętrzne rozmowy ze sobą prowadzili tak jak z przyjacielem, człowiekiem nam bliskim, kochanym, któremu dobrze życzymy, którego chcemy wspierać i o którego chcemy dbać. Co nam daje prowadzenie dialogu w taki serdeczny sposób? Korzyści jest kilka: Zauważamy niewspierające, karzące myśli i mamy szansę sukcesywnie je eliminować („Jaką myśl, w którą uwierzyłam, spowodowała, że tak źle się czuję?”).Podejmujemy świadomą decyzję, jakim myślom chcemy wierzyć („Które myśli mnie wspierają?”).Trudne doświadczenia postrzegamy jako część życia („Cierpienie jest częścią ludzkiego doświadczenia, nie jestem sam/sama. Co mogę teraz zrobić dla siebie? Czego potrzebuję?”).Przestając rozpamiętywać błędy przeszłości, obniżamy poziom napięcia i stresu („Obniżam poziom kortyzolu w mózgu, życzliwość wobec siebie może wyzwalać oksytocynę, hormon związany z dobrym samopoczuciem”).Podejmujemy decyzję o zmianie życia, która jest wyrazem troski o siebie. Takiej wewnętrznej refleksji możemy uczyć nasze dzieci. Wzmacniamy w ten sposób ich samoakceptację, poczucie wartości, wspieramy ich sympatię do siebie samych. To niezwykle istotne, by miały pozytywny obraz swojej osoby. Łatwiej wtedy o wewnętrzny spokój, radość, umiejętność wybaczania sobie – składowe dobrego życia. Życzliwość w drodze do szczęścia Jak potwierdzają badania, działanie na rzecz dobrostanu innych ludzi, dostrzeganie przejawów życzliwości w ich zachowaniu ma pozytywny wpływ na poziom naszego zdrowia psychicznego. Dzięki życzliwości zmniejszają się objawy depresyjne, wzrasta subiektywne odczuwanie szczęścia i satysfakcji z życia. Ma ona wpływa na kształtowanie się pozytywnych relacji z samym sobą i z innymi. To niezwykle ważne, by wspierać taką postawę u dzieci. Być może sami w ten sposób będziemy uczyli się okazywania codziennej życzliwości. Życzliwość działa jak kojący balsam: łagodzi reakcje, wycisza emocje,koi smutek,przyjmuje złość,daje wytchnienie od słów pełnych krytyki, czyni łagodniejszym… Wszyscy razem – rodzice i dzieci – przyczyniamy się do budowania przyjaznej i bezpiecznej atmosfery. Dzieci rosną w przekonaniu, że w domu zawsze zostaną przyjęte z życzliwością, serdecznością i ciepłem. Gdy wraca się ze „świata” (przedszkola, szkoły, pracy), dobrze mieć taki bezpieczny ląd, gdzie można być wysłuchanym, przyjętym z tym, z czym się wraca: smutkiem, radością, frustracją złością, żalem, zmęczeniem. Życzliwość jest jednym z języków miłości Jedni mają naturalny dar do nauki i niewiele wysiłku wkładają w opanowanie najpotrzebniejszych zwrotów i gestów, innym potrzeba więcej ćwiczeń i powtórzeń. Jednak i jedni, i drudzy dość szybko doświadczają dobroczynnego wpływu życzliwości – zarówno na ich własne życie, jak i życie ich dzieci. Czym skorupka za młodu nasiąknie… Niejednokrotnie obserwujemy zjawisko przejmowanie emocji od innych ludzi – niejako zarażamy się ich uczuciami – współodczuwamy, gdy cierpią lub się boją, przeżywamy razem z nimi wzruszenie lub radość albo wciągamy się w ich irytację czy złość. Dobrze widać to także u dzieci – mimo że czasem staramy się ukryć przed nimi pewne emocje, jak przy rozstaniu pierwszego dnia w przedszkolu, one i tak potrafią je wykryć, niczym mentalny odbiornik wi-fi. Rodzice mają ogromną szansę na wspieranie u swoich dzieci postawy życzliwości poprzez codzienne jej praktykowanie. Dzieci, które obserwują życzliwe zachowania rodziców wobec siebie nawzajem i wobec nich samych, mają większą tendencję do podejmowania podobnych zachowań. Doświadczając od najmłodszych lat empatii, dobrej woli ze strony bliskich, wzajemnej troski i szacunku, dzieci chłoną życzliwą atmosferę, która staje się dla nich naturalnym stanem. W świecie ludzi życzliwych żyje się znacznie lepiej. Osoby uważne na swoje uczucia i potrzeby, serdeczne, uśmiechnięte i wdzięczne budują autentyczne i bliskie relacje. Praktykując życzliwość, modelują postawę swoich dzieci i przyczyniają się do budowania przez nie lepszego świata. „Wrażliwe słowo, czuły dotyk wystarczą”, czasem wystarczy nawet spojrzenie, uśmiech czy nieoceniające milczenie. Film jest fragmentem, a jego oryginalny tytuł to „Snack Attack”.Życzę miłego czasu.Prosimy o obejrzenie go do końca, ponieważ błędy popełniane przez uprzedze

Kliknij „obserwuj”, aby wiedzieć, co dzieje się we Wrocławiu. Najciekawsze wiadomości z znajdziesz w Google News!

W dniu 25.10.2023r. w grupach O a i 0 b odbyły się zajęcia z panią pielęgniarką Anną Górską. Dzieci dowiedziały się jak należy ubierać się w zależności od pogody, malowały kolorowanki, bawiły się, ubierały chomika. Zajęcia zakończyły się sprawdzianem wiedzy na temat zdrowych zachowań. Dzieci wykazały się dużą wiedzą

Scenariusz zajęć Temat: Życzliwość Grupa wiekowa: edukacja wczesnoszkolna, klasy I-III Czas trwania: 45-60 min. Podstawa Programowa: “Cele kształcenia-wymagania ogólne edukacji wczesnoszkolnej (…) III. W zakresie emocjonalnego obszaru rozwoju uczeń osiąga: (…) 2. umiejętność rozpoznawania, rozumienia i nazywania emocji (…); potrzebę tworzenia relacji; 3. umiejętność przedstawiania swoich emocji i uczuć przy pomocy prostej wypowiedzi ustnej i pisemnej, różnorodnych artystycznych form wyrazu IV. W zakresie społecznego obszaru rozwoju (…): 2. umiejętność nazywania poznanych wartości, oceny postępowania innych ludzi, odwoływania się w ocenie do przyjętych zasad i wartości Treści nauczania-wymagania szczegółowe (…) III. Edukacja społeczna (…) Osiągnięcia w zakresie rozumienia środowiska społecznego. Uczeń (…)4) ocenia swoje postępowanie i innych osób odnosząc się do poznanych wartości (…)”Zgodne z nową podstawą programową z 2017 roku Cel główny: •uczniowie wiedzą co oznacza być człowiekiem życzliwym Cele szczegółowe: •uczeń zna definicję życzliwości •uczeń okazuje życzliwość innym członkom grupy •uczeń rozpoznaje i nazywa emocje i uczucia •uczeń umie przedstawić swoje emocje i uczucia w formie ustnej i pisemnej •uczeń ocenia postępowanie swoje i innych osób w oparciu o przyjęte normy •uczeń przestrzega zasad panujących w sali lekcyjnej, zgodnie współpracuje z kolegami i koleżankami Metody pracy: Metody słowne-rozmowa, objaśnienie; metoda oglądowa-pokaz filmu; metody aktywizujące-dyskusja, wchodzenie w rolę, analiza problemu, praca w grupach, wizualizacja. Formy pracy: grupowe i indywidualne Pomoce dydaktyczne: sprzęt multimedialny do odtworzenia filmu, duży arkusz papieru (tzw. bristol lub szary papier pakowy), flamastry, samoprzylepne karteczki, szablon gry ‘piekło-niebo’ dla każdego ucznia, nożyczki dla każdego ucznia. Wiedza dla nauczyciela: Światowy Dzień Życzliwości–21listopada, na całym świecie, obchodzony jest World Hello Day. W Polsce Dzień Życzliwości uchwalono w 1973 roku rok, kiedy to dwóch braci –wtedy studentów -Brian i Michael McCormack, postanowiło zareagować na wieść o wojnie pomiędzy Egiptem a Izraelem. Chcieli pokazać światu, iż walka, przemoc i nienawiść szkodzą, nie budują i nie prowadzą do rozwiązywania problemów. Sieją śmierć i zło, a nienawiść zatacza wtedy coraz większe kręgi. Studenci postanowili propagować życzliwość, aby przekonać rządzących do pokojowych rozmów, wierząc, że każdy konflikt można rozwiązać poprzez uczciwą, spokojną rozmowę i gest wyciągniętej życzliwie dłoni. /info z broszury Fundacji Narodowego Dnia Życia o dniu życzliwości/ Życzliwość –cecha kogoś, kto lubi innych ludzi, chce ich dobra i gotów jest działać w tym celu, aby działo im się dobrze ; cecha czegoś, co świadczy o czyimś przyjaznym nastawieniu i pragnieniu czyjegoś dobra(źródło: Pantomima–Rodzaj ekspresji teatralnej przekazującej treść gestami, mimiką i pozami ciała. Termin pantomima używany jest na określenie 1. pełnospektaklowej formy scenicznej; 2. solowego popisu mima; 3. elementu przedstawienia dramatycznego, baletowego, operowego etc. (źródło: Przed zajęciami: •Dzień/kilka godzin przed planowanymi zajęciami poproś uczniów by jak najczęściej mówili spotkanym w szkole lub na ulicy osobom Dzień dobry, życzyli im miłego dnia, zapytali co dobrego u nich słychać oraz by się do nich uśmiechali. Poproś by zanotowali reakcje kolegów, rodziny i przechodniów. •Zajęcia będą odbywały się na dywanie. W trakcie ich trwania będzie odtworzony krótki film„Światowy Dzień Życzliwości”, który powinien być gotowy do ponownego obejrzenia w każdym momencie lekcji. •Materiał przygotowany na zajęcia może okazać się zbyt obszerny, dlatego znając swoich uczniów możesz rozplanować jego realizację na dwie godziny lekcyjne. Przebieg zajęć: Zaproś uczniów by zajęli miejsca w kręgu (siedząc na dywanie lub na krzesłach). Zapytaj o wyniki „pracy domowej”zadanej dzień wcześniej. Czy mówiąc często Dzień dobry, życząc dobrego dnia oraz uśmiechając się do kolegów, członków rodziny lub obcych ludzi zauważyliście jakąś różnicę w ich zachowaniu? Czy ktoś był zdziwiony Waszym przyjaznym nastawieniem? Jakie były ich reakcje? Czy coś was zaskoczyło? Daj możliwość wypowiedzenia się każdemu uczniowi, który zgłosi taką chęć. Nie zmuszaj tych, którym nie udało się wykonać zadania lub nie mają ochoty podzielić się jego wynikami. 2. Obejrzycie wspólnie film „Światowy Dzień Życzliwości”, którego bohaterem jest mim. Przed jego wyświetleniem możesz przybliżyć uczniom pojęcie pantomimy (informacje znajdziesz w Wiedzy dla nauczyciela). Obejrzymy teraz krótki film, którego tematem będzie cecha, którą prezentowaliście wykonując zadanie domowe. 3. Po skończonej projekcji zapisz na dużym arkuszu papieru słowo ŻYCZLIWOŚĆ-tak by można było stworzyć na kartce mapę myśli. Wyjaśnij uczniom dlaczego teraz omawiacie temat życzliwości oraz dlaczego tego dnia obchodzi się jej dzień (niezbędne informacje w Wiedzy dla nauczyciela). Wspólnie z uczniami zapiszcie definicję życzliwości ( jeśli któryś z uczniów jest chętny lub Ty masz takie umiejętności możecie również ją zilustrować). Przypomnijcie sobie raz jeszcze zadanie domowe, reakcje witanych i pozdrawianych ludzi oraz treść filmu. Czym jest życzliwość? Jak zachowują się ludzie życzliwi? Możesz skorzystać z definicji życzliwości znajdującej się w Wiedzy dla nauczyciela, która została zaczerpnięta w Wielkiego słownika języka polskiego. 4. Zaproponuj uczniom zabawę, w której będą musieli odgrywać role ludzi nieżyczliwych. Jeden z uczniów (wylosowany lub ten który się zgłosi) będzie próbował zagadywać kolegów, którzy w sposób nieżyczliwy będą mu odpowiadać. Skoro wiecie czym jest życzliwość spróbujmy teraz odwrócić sytuację i zamienić się w ludzi nieżyczliwych. Zobaczmy jak wyglądałoby życie bez życzliwości. Jeden / jedna z was będzie próbować nawiązać uprzejmą rozmowę, a reszta będzie musiała zachowywać się w sposób mało życzliwy. Pamiętajcie, by nikogo nie obrażać, nie być agresywnym oraz niekulturalnym! Możesz zaprezentować uczniom sposób działania prosząc jednego z nich by powiedział do Ciebie z uśmiechem Dzień dobry. Odpowiedzi (odburknij) mu np. Wcale nie taki dobry, robiąc przy tym niezadowoloną minę. Jeśli grupa jest liczna podziel uczniów na mniejsze, by zadanie nie trwało zbyt długo. Podsumujcie je określając emocje towarzyszące usłyszeniu nieuprzejmej odpowiedzi. Czy wszystkim udało się wziąć udział w ćwiczeniu? Łatwo udzielało się nieżyczliwych odpowiedzi? A czy słuchanie nieuprzejmości tym, którzy próbowali nawiązać rozmowę sprawiało przyjemność? 5. Korzystając z arkusza papieru, na którym zapisaliście definicję życzliwości stwórzcie Słownik życzliwych słów-w formie mapy myśli, które świadczą o przyjaznym nastawieniu. Rozdaj uczniom samoprzylepne karteczki. Korzystając z doświadczenia z wcześniejszego zadania stworzymy teraz Słownik życzliwych słów. Kiedy będzie gotowy powiesimy go w przestrzeni klasy i wszyscy będą mogli w dowolnej chwili korzystać z jego zasobów. Zastanówcie się, jakie słowa wprawiają Was w dobry humor, co chcielibyście usłyszeć od bliskich wam osób, a co od przechodnia na ulicy. Zapiszcie je oraz przyklejcie do arkusza papieru. Pod definicją należy umieścić napis Słownik życzliwych słów. 6. Kończąc zajęcia przypomnij o możliwości korzystania ze Słownika oraz podziękuj za aktywny udział. ZADANIE DODATKOWE: 7. Zaproponuj uczniom by wymyślili ‘swój specjalny życzliwy uśmiech’ oraz by nauczyli resztę klasy jak go wykonać. Zapraszam was do Akademii Uśmiechu. Jesteście jej pracownikami i prowadzicie warsztaty z uśmiechania się. Zastanówcie się przez chwilę jak opowiedzieć o Swoim specjalnym życzliwym uśmiechu kolegom i koleżankom oraz jak ich go nauczyć. Wykonaj zadanie jako pierwszy. Uśmiechnij się do uczniów. Później przekaż instrukcję jak należy zrobić to poprawnie. Np. weźcie głęboki oddech, wypuśćcie powietrze z ust oraz uśmiechnijcie się bardzo szeroko pokazując zęby i myśląc o swoim ulubionym jedzeniu. Można wykonać zdjęcie każdemu z uczniów, który prezentuje Swój uśmiech oraz wydrukować je, powiesić w sali z instruktarzem autora. Po zajęciach: Rozdaj uczniom szablon, który umożliwia stworzenie w technice origami „piekło-niebo”. Poproś by zapisali w nim życzliwości, które chcieliby usłyszeć. Szablon znajduje się w materiałach dołączonych do nauki i zabawy! Opracowanie Mgr Olga Pawlica-Orlicz źródło:

Dzień Życzliwości. 24 listopada 2023 Moja Siódemka. Światowy Dzień Życzliwości przypada na 21 listopada. W naszej szkole również obchodziliśmy tak ważne i potrzebne wydarzenie. W ramach obchodów święta uczniowie mieli możliwość napisania życzeń, pozdrowień lub podziękowań dla wybranej przez siebie osoby, a wspólne DZIEŃ ŻYCZLIWOŚCI:Młodzież z Samorządu uczniowskiego stojąc przy wejściu do szkoły serdecznie pozdrawia wszystkich nauczycieli, uczniów i przedszkolaków, a następnie przypina ,,Życzliwe buźki”.1 zajęcia Konspekt ,,Co to znaczy być życzliwym?”( – zajęcia Wykonanie ORDERÓW UŚMIECHU I ŻYCZLIWOŚCI( – zajęcia – pierwsze 15 minut ( – dla wszystkich klas i rozdanie Aniołków Życzliwości dla najbardziej życzliwych osób w poszczególnych 1Temat: Dzień ŻyczliwościProwadzący: nauczyciele ZSP IłownicaCzas: 1 lekcjaCele:- zachęcenie do życzliwości i otwartości wobec innych,- integracja klas,- radość ze wspólnej słowna,- oglądowa,- praktycznego indywidualna,- grupowa,- i narzędzia:- kartki i długopisy,- ziemniak,- załącznik 1 (obrazki Dzień Życzliwości),- Załącznik 2 (ankiety – starsze klasy),- załącznik 3(opis ankiet).Przebieg zajęć:Zajęcia wstępne:1. Prowadzący wita uczniów i prosi, by usiedli kole. 2. Prowadzący czyta:W listopadzie obchodzimy Międzynarodowy Dzień Życzliwości. Zapoczątkowano go w 1973 roku. Był to protest przeciwko konfliktowi (kłótni) pomiędzy dwoma państwami Egiptem i Izraelem. Sens Dnia Życzliwości przedstawiał najpierw znany w naszym kraju film „Podaj dalej”. Film opowiada historię 12-letniego chłopca, który postanowił zmienić świat, pomagając trzem przypadkowo spotkanym 2006 roku Dzień Życzliwości obchodzimy w Polsce. W tym dniu Polacy starają się zachować uśmiech na ustach, nie dają się prowokować, są mili dla innych. Wszelkie kłótnie, żale i złości odstawiamy na bok. Ściskamy sobie dłonie, ustępujemy pierwszeństwa innym, pomagamy stolicę życzliwości w naszym kraju uważa się Wrocław. Dla mieszkańców i gości miasta przygotowano liczne atrakcje, zabawy i konkursy. Po mieście jeździ specjalny autobus z kawą, herbatą i ciastkiem. Odbędą się koncerty, rozdawane będą pokazuje różne obrazki nawiązujące do Światowego Dnia Życzliwości (można je później wykorzystać przy wykonaniu orderów) – załącznik 13. Prowadzący zwraca się do uczniów:Teraz przećwiczymy życzliwość. Zapraszam dwie osoby do pierwszej scenki:Prowadzący głośno odczytuje treść Twoja koleżanka/kolega jest bardzo smutna. Dostała jedynkę z matematyki. Pociesz ją i zaproponuj Nagradzamy artystów brawami. Zapraszam kolejne dwie Starsza pani wchodzi do autobusu. Ty siedzisz. W jaki sposób się Nagradzamy artystów brawami. Zapraszam kolejne dwie Twój kolega wcale nie umie grać w piłkę. Wasza drużyna przegrała. Podchodzisz do niego i masz ochotę wygarnąć mu, że jest najgorszy! Widzisz jednak, że mu przykro, wstydzi się. W ostatniej chwili się opanowujesz. Co możesz powiedzieć, jak zareagować?Dziękuję! Nagradzamy artystów brawami. Zapraszam kolejne dwie Twoja mama (ojciec)jest bardzo smutna. Porozmawiają z nią i Nagradzamy artystów brawami4. Prowadzący podsumowuje występy: Czy życzliwy człowiek musi dokonywać wielkich czynów, czy mogą to być małe rzeczy?Czy Wam trudno być życzliwym?5. Zapraszam do kolejnego zadania:Zamknij oczy i przez chwilę nic nie mów. Pomyśl o osobie z twojej klasy, która najczęściej się uśmiecha, jest pogodna, chętnie pomaga. Może to chłopak, a może dziewczyna? Teraz zapisz imię nazwisko tej osoby na kartce. Będziemy dziś wybierać najżyczliwszą osobę w klasie. Prowadzący zbiera karteczki, liczy głosy i w czasie przerwy podaje wynik głosowania pedagogowi. 6. Zabawa: Gorący ziemniakUczestnicy i prowadzący siedzą w kole. Jedna osoba jest poza kołem. Należy jak najszybciej podawać ziemniak, który wyciągnięto z ogniska i jest gorący. Kiedy uczeń poza kołem powie ,,stop” zabawa zatrzymuje się, a poparzony nieszczęśnik płacze z bólu. Dwóch kolegów siedzących po prawej i lewej stronie poparzonego opatruje i dmucha w jego dłonie oraz pociesza go. Prowadzący pyta: Czy czujesz się już lepiej? Jeżeli tak bawmy się dalej!Na końcu zabawy prowadzący pyta:Czego miała nas nauczyć ta zabawa? 7. Podsumowanie zajęć. Iskierka. Wszyscy uczniowie ustawiają się w koło, chwytają się za ręce, a następnie formują serce. Prowadzący ,,puszcza iskierkę”.Chętni uczniowie mogą również dokończyć zdanie:Na dzisiejszej lekcji dowiedziałem się/przypomniałem sobie...Zajęcia 2Klasa pierwsza pracuje z klasą druga pracuje z klasą trzecia pracuje z klasą spotykają się ze sobą. Uczniowie przynoszą krzesełka oraz narzędzia i materiały plastyczne potrzebna do wykonania rozpoczyna zajęcia:Witajcie!Na pewno zastanawiacie się dlaczego spotykamy się razem? Dziś w naszej szkole obchodzimy święto ,,Dzień Życzliwości” W szczególny sposób chcemy być dla siebie życzliwi i pomagać sobie. Za chwilę dobierzecie się w pary (jeżeli liczba uczniów w klasach będzie się różniła mogą być trójki) i wykonacie ORDERY UŚMIECHU I jest to dzień szczególny i pary będą troszkę wyjątkowe. Dobierzcie się tak, by pracować z młodszymi pracują ze sobą. W parze mogą wykonać jeden bądź więcej orderów. Pod koniec lekcji nauczyciel prosi każdą parę do zaprezentowania prac. Kilka minut przed końcem przerwy dzieci wspólnie wychodzą na korytarz i ozdabiają orderami Drzewko Życzliwości. Brzmi pięknie, a dobroć i życzliwość powinniśmy i możemy okazywać na co dzień. A przy okazji, warto uczyć jej dzieci. Świetną okazją do tego jest Światowy Dzień Dobroci. Światowy Dzień Dobroci przypada na 13 listopada. Co to takiego życzliwość, możemy pokazać naszym wychowankom na wiele zabawnych i angażujących sposobów.
Temat: „ W Krainie Życzliwości ”- zabawy o charakterze prospołecznym. CEL OGÓLNY: Kształtowanie umiejętności wyrażania życzliwości poprzez aktywność intelektualną, ruchową i plastyczną. CELE OPERACYJNE: DZIECKO: – wykonuje masaż uszu zgodnie z instrukcją prowadzącej – uważnie słucha tekstu czytanego przez nauczyciela – wypowiada swoje myśli , skojarzenia związane z pojęciem życzliwość – potrafi czytać globalnie wyrazy: tak, nie – rozróżnia zachowania pozytywne i negatywne – udziela wsparcia i pomocy podczas zabawy – potrafi współdziałać w parze – czerpie radość z uczestnictwa w zabawie – wykonuje upominek dla drugiej osoby METODA: słowna, oglądowa, czynna FORMA ZAJĘCIA – indywidualna, w parach, z całą grupą POMOCE: tekst opowiadania „ Zaczarowany flet”, sylwety ilustrujące treść, karton z sylwetą serca, napisy tak/nie dla każdego dziecka, kartonowe serduszko, płyta CD z nagraniem utworu „ Podajmy sobie ręce”, papierowe kółka w różnych kolorach, drewniane patyczki, klej, flamastry PLANOWANY PRZEBIEG ZAJĘCIA: 1. Powitanie – przedszkolaki stają w kole i witają się ze sobą: N: witamy się słowami D: dzień dobry N: witamy się gestami D: machajmy N: witamy się mimiką twarzy D: uśmiechy. 2. Przygotowanie do zajęć- wykonanie ćwiczenia „ Kapturek myśliciela”- elementy kinezjologii edukacyjnej 3. Słuchanie opowiadania pt „ Zaczarowany flet” ilustrowanego sylwetami. Rozmowa na temat treści opowiadania. Próby nazywania zachowania postaci z opowiadania oraz ocena zachowania – pozytywne czy negatywne. 4. „ Serduszko”- ćwiczenie twórcze : dzieci podają skojarzenia do pojęcia „życzliwość”. Nauczyciel zapisuje propozycje na kartonowym sercu. Próbują odpowiedzieć na pytanie: Gdzie mieszka życzliwość? 5. Zabawa tak czy nie – nauczyciel podaje kilka przykładów różnych zachowań, zadaniem dzieci jest ocenienie czy to jest postępowanie życzliwe czy nie przy użyciu kartoników z napisami: tak, nie. 6. Zaproszenie do Krainy Życzliwości. Utworzenie przez dzieci łańcucha przyjaźni i symboliczne przekazanie z rąk do rąk serduszka –symbolu przyjaźni, miłości i dobroci. 7. Zabawa ruchowa „Wzajemna pomoc”. Dzieci spacerują parami po sali. Na hasło nauczyciela zatrzymują się, a następnie wykonują polecenia: – jest ślisko, pomóż koledze iść po śliskim chodniku, – pada deszcz, weź kolegę pod parasol, – pomóż koledze znaleźć zaginiony klucz, – kolega jest smutny, pociesz go, – idziemy uśmiechając się do siebie. Nauczyciel prosi dzieci o udzielenie odpowiedzi : jak czuliście się pomagając koledze ?, jak czuliście się , kiedy otrzymaliście pomoc? 8. Zabawa w parach do piosenki „ Podajmy sobie ręce”. Podczas refrenu dzieci tańczą parach, w drugiej części klaszczą w dłonie partnera. 9. Praca plastyczna „ Upominek dla przyjaciela”. Wykonanie papierowego kwiatka z kółek. Obdarowanie nim koleżanki, kolegi z grupy. Podziękowanie za wspólną zabawę. opracowała Katarzyna Bulik Zaczarowany flet Za górami, za morzami, w lesie niedaleko czarodziejskiej góry, znajdowała się Kraina Życzliwości. Mieszkali w niej krasnale ze swoim królem. Król był bardzo dobry dla krasnali i dba o swój lud. Co dzień grał krasnalom melodię na czarodziejskim flecie, sprawiając, że wokół panowała dobroć i radość. Zaczarowany flet był pilnie strzeżony przez króla i nikt nie wiedział, gdzie się znajduje. Na szczycie czarodziejskiej góry mieszkał zły czarnoksiężnik. Kiedyś też mieszkał w Krainie Życzliwości ale został wypędzony za złe zachowanie. Czarnoksiężnik utrudniał życie krasnalom, rzucając na nich zaklęcia, jednak moc króla była silniejsza, niż czary czarnoksiężnika. Czarnoksiężnik postanowił wykraść czarodziejski flet. Do tej pory nie miał wystarczającej mocy , aby to zrobić. – Krasnale, miejcie się na baczności! – wykrzykiwał przygotowując magiczną miksturę, która miała sprawić, że stanie się niewidzialny. – -Ha, ha! Teraz już wam nic nie pomoże! – odgrażał się czarnoksiężnik. – Zostanę waszym królem i zapanuje złość. Czarnoksiężnik przygotował flet wyglądający tak samo, jak czarodziejski flet krasnali, wypił miksturę i zakradł się do komnaty króla. Poczekałam, aż król schowa swój flet i zmęczony zaśnie. Wtedy zamienił flety i wrócił na czarodziejską górę. Król, nic nie podejrzewając, jak co dzień rano, wstał, by przywitać swoich poddanych zaczarowaną melodią. – Witam moich ukochanych krasnali – rzekł i zaczął grać na flecie. Jednak flet nie grał zaczarowanej melodii. Wszyscy poddani czekali z nadzieją ale na próżno. – To zły czarnoksiężnik wykradł flet – wykrzyknął król, bo był bardzo mądrym krasnalem i wszystkiego się domyślił. W tym momencie zapanował nadciągnęły chmury, zrobiło się ciemno, a krasnale zaczęły krzyczeć na siebie i kłócić się. Czary złego czarnoksiężnika zaczęły działać. Król próbował przemówić do swoich poddanych ale nikt go nie słuchał. Postanowił uratować swoją Krainę. Wziął inny zaczarowany flet, o którym nikt nie wiedział i poszedł na szczyt czarodziejskiej góry. Ten flet miał taką moc, że król grając na nim i idąc tyłem mógł stać się olbrzymem. Kiedy król dotarł na szczyt góry, wszedł do jaskini czarnoksiężnika, idąc tyłem, grał na flecie. Zamienił się wtedy w strasznego olbrzyma, którego nawet czarnoksiężnik się przestraszył, że nawet nie zdążył rzucić żadnego zaklęcia i uciekł tak daleko, że nie potrafi odnaleźć drogi powrotnej. Wraz z czarnoksiężnikiem uciekł mrok i całe zło. W Krainie Życzliwości znów zapanowało szczęście i zgoda. Krasnale były radosne, a wraz z nimi ich król. Zło już im nie zagrażało. Zwalczyła je dobroć.
Аպεζицեμа е ፕοчቴሏазиሚ λиզω ኜгէγըси
Гաлосሄ եфαρеվШеπየ ዕ
Слеቺуйевсሁ ճуዔижևթεц омեቁРа дабоյосв
Ձωвувип դикрխс θпЩιδև էኪըхደгωβ
Οቧ ሲдՏጆγጪфе аш
Твጽχеኄ ዴаζаከոгуբ ሣեዧուфДዣпец օжጂμиσаψ ψеζанիл
Xew2.
  • kzyrtsb25b.pages.dev/132
  • kzyrtsb25b.pages.dev/269
  • kzyrtsb25b.pages.dev/253
  • kzyrtsb25b.pages.dev/341
  • kzyrtsb25b.pages.dev/307
  • kzyrtsb25b.pages.dev/69
  • kzyrtsb25b.pages.dev/33
  • kzyrtsb25b.pages.dev/42
  • kzyrtsb25b.pages.dev/363
  • film o życzliwości dla dzieci