🧧 Zespół Ds Orzekania O Niepełnosprawności Olsztyn

I. CZYM JEST NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ I KTO O NIEJ ORZEKA? Zgodnie z przepisami ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych niepełnosprawność oznacza trwałą lub okresową niezdolność do wypełniania ról społecznych z powodu stałego lub długotrwałego naruszenia sprawności organizmu, w szczególności powodującą niezdolność do pracy. Niepełnosprawność, zgodnie z kryterium ustawowym, to niemożność efektywnego pełnienia ról społecznych tj. wypełniania zobowiązania wynikającego z zajmowanej pozycji społecznej przy korzystaniu przez osobę z przysługujących jej przywilejów i praw według bardziej lub mniej określonego wzoru, a więc niemożność bądź trudności w codziennej aktywności i uczestnictwie wynikające z naruszenia sprawności organizmu. Ważne: Zgodnie z obowiązującym prawem ocena stanu zdrowia nie jest jedynym wyznacznikiem niepełnosprawności, bowiem orzecznictwo o niepełnosprawności uwzględnia zarówno fizyczne, psychiczne jak i społeczne aspekty funkcjonowania człowieka. Wystąpienie tylko jednego z elementów np. naruszenia sprawności organizmu (potocznie utożsamianego z chorobą) nie musi zatem oznaczać, że mamy do czynienia z niepełnosprawnością. Natomiast intensywność tego czynnika nie wpływa bezpośrednio na ustaloną niepełnosprawność lub stopień niepełnosprawności, jeżeli w następstwie jego występowania nie dochodzi do istotnych ograniczeń w sferze społecznej lub zawodowej. II. O NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI ORZEKAJĄ: Powiatowe/miejskie zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności – jako pierwsza instancja; Wojewódzkie zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności – jako druga instancja; Postępowanie orzecznicze, służące ustaleniu niepełnosprawności lub stopnia niepełnosprawności, co do zasady jest zespołowe i dwuinstancyjne. Oznacza to, że w posiedzeniu składu orzekającego zespołu powiatowego i wojewódzkiego uczestniczy co najmniej dwóch specjalistów – członków zespołu orzekającego, z których co najmniej jednym jest lekarz sprawujący jednocześnie funkcję przewodniczącego składu orzekającego. Drugim członkiem składu orzekającego może być pedagog, psycholog, pracownik socjalny, doradca zawodowy albo inny lekarz. Rejonowe sądy pracy i ubezpieczeń społecznych jako organ odwoławczy dokonujący kontroli prawidłowości orzekania przez organy administracji publicznej. Prawo strony postępowania orzeczniczego do złożenia odwołania od orzeczenia o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności jest wyrazem realizacji prawa zawartego w Konstytucji RP, które stanowi, iż każdy obywatel ma prawodo rozstrzygnięcia swojej sprawy przez niezawisły sąd. Rejonowe sądy pracy i ubezpieczeń społecznych rozpatrują sprawy z odwołania od orzeczeń wojewódzkich zespołów do spraw orzekania o niepełnosprawności poprzez poddanie oceny ustalonej przez składy orzekające pod ocenę biegłych lekarzy sądowych oraz innych biegłych, których przewodniczący składu orzekającego powołuje w zależności od problematyki indywidualnej sprawy. Uwaga: Postępowanie orzecznicze w zakresie ulg i uprawnień jest jednoosobowe (orzeka lekarz) i jednoinstancyjne (nie przysługuje odwołanie do wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności). Wykaz wojewódzkich zespołów do spraw orzekania o niepełnosprawności Wykaz powiatowych zespołów do spraw orzekania o niepełnosprawności pdf 218 kb III. O CZYM ORZEKAJĄ POWIATOWE ZESPOŁY Powiatowe/miejskie zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności wydają orzeczenia o: niepełnosprawności; stopniu niepełnosprawności; wskazaniach do ulg i uprawnień. Przedmiotowe orzeczenia poza ustaleniem statusu osoby orzeczonej jako osoby niepełnosprawnej, stanowią również podstawę do przyznania różnego rodzaju ulg i uprawnień na podstawie odrębnych przepisów. W przypadku ubiegania się o wydanie orzeczenia o niepełnosprawności lub o stopniu niepełnosprawności zespół powiatowy, jeżeli uzna, że spełnione są przesłanki do uzyskania przez wnioskodawcę statusu osoby niepełnosprawnej, wyda orzeczenie o zaliczeniu do osób niepełnosprawnych lub odpowiedniego stopnia niepełnosprawności, natomiast jeżeli ustali, że wnioskodawca nie kwalifikuje się do uzyskania statusu osoby niepełnosprawnej wyda orzeczenie o nie zaliczeniu do niepełnosprawności lub nie zaliczeniu do stopnia niepełnosprawności. Przedmiotowe rozstrzygnięcia mają charakter merytoryczny. Obok rozstrzygnięć o charakterze merytorycznym zespoły powiatowe wydają również rozstrzygnięcia o charakterze procesowym. Orzeczenia wydawane w postępowaniu przed powiatowymi i wojewódzkimi zespołami do spraw orzekania o niepełnosprawności są decyzjami w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego (potwierdza to postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 lutego 2001 r.). IV. ORZECZENIE O NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI Podstawą uznania osoby, która nie ukończyła 16 roku życia za niepełnosprawną jest ustalenie, że: ma naruszoną sprawność fizyczną lub psychiczną; przewidywany okres trwania upośledzenia stanu zdrowia przekracza 12 miesięcy; wymaga zapewnienia jej całkowitej opieki lub pomocy w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych w sposób przewyższający wsparcie potrzebne osobie w danym wieku z powodu wady wrodzonej, długotrwałej choroby lub uszkodzenia organizmu. Uwaga: Wszystkie wymienione przesłanki muszą wystąpić łącznie. Niepełnosprawność dziecka orzeka się na czas określony, jednak na okres nie dłuższy niż do ukończenia przez dziecko 16 roku życia. Decyduje ocena możliwości poprawy funkcjonowania dziecka. Orzeczenie o niepełnosprawności wydaje się na wniosek złożony do powiatowego/miejskiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności przez przedstawiciela ustawowego dziecka (pdf 99 kb). Ważne: W świetle przepisów regulujących postępowanie o wydanie orzeczenia o niepełnosprawności - dzieckiem jest osoba, która nie ukończyła 16 roku życia. V. ORZECZENIE O STOPNIU NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI W przypadku orzeczenia o stopniu niepełnosprawności (pdf 97 kb) przepisy w/w ustawy przewidują gradację niepełnosprawności poprzez określenie jej stopni. Ustala się trzy stopnie niepełnosprawności: znaczny umiarkowany lekki Stopień niepełnosprawności osoby zainteresowanej orzeka się na czas określony lub na stałe. Decyduje ocena możliwości poprawy funkcjonowania osoby o stopniu niepełnosprawności wydaje się osobie, która ukończyła 16 rok życia. Znaczny stopień niepełnosprawności Do znacznego stopnia niepełnosprawności (pdf 86 kb) zalicza się osoby: niezdolne do pracy i wymagające, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki (pdf 85 kb) i pomocy (pdf 81 kb) innych osób w celu pełnienia ról społecznych, w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji. zdolne do pracy w warunkach pracy chronionej i wymagające, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych, w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji. Uwaga: Zarówno osoby z pierwszej jak i drugiej grupy muszą jednocześnie wymagać stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych, w związku z niezdolnością do samodzielnej zaliczenie do znacznego stopnia niepełnosprawności możliwe jest tylko wówczas, gdy u osoby zainteresowanej występują jednocześnie ograniczenia w wykonywaniu zatrudnienia i konieczności stałej lub długotrwałej opieki i pomocy. Uwaga: Niezdolność do samodzielnej egzystencji oznacza naruszenie sprawności organizmu w stopniu uniemożliwiającym zaspokajanie bez pomocy innych osób podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się przede wszystkim samoobsługę, poruszanie się i komunikację. Ważne: zaliczenie do znacznego stopnia niepełnosprawności osoby zainteresowanej, nie wyklucza możliwości zatrudnienia tej osoby u pracodawcy niezapewniającego warunków pracy chronionej w przypadkach: przystosowania przez pracodawcę stanowiska pracy do potrzeb osoby niepełnosprawnej; zatrudnienia w formie telepracy. Umiarkowany stopień niepełnosprawności Do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności (pdf 86 kb) mogą być zaliczone trzy grupy osób z naruszoną sprawnością organizmu tj.: niezdolne do pracy, zdolne do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej, wymagające czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych. Ważne: zaliczenie do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności osoby zainteresowanej, nie wyklucza możliwości zatrudnienia tej osoby u pracodawcy niezapewniającego warunków pracy chronionej w przypadkach: przystosowania przez pracodawcę stanowiska pracy do potrzeb osoby niepełnosprawnej, zatrudnienia w formie telepracy. Ważne: W odniesieniu do ograniczeń w zatrudnieniu definicja umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie różni się od definicji stopnia znacznego. W obu przypadkach występuje kryterium niezdolności do pracy lub zdolności do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej. Kolejnym kryterium kwalifikującym do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności jest konieczność czasowej lub częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych. Użyty w definicji umiarkowanego stopnia niepełnosprawności wyraz „lub" oznacza, że w przeciwieństwie do znacznego stopnia niepełnosprawności, każda z przesłanek stanowi samodzielną podstawę do zaliczenia do tego stopnia niepełnosprawności. Lekki stopień niepełnosprawności Do lekkiego stopnia niepełnosprawności (pdf 86 kb) zalicza się osoby: o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną; o naruszonej sprawności organizmu, mające ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne. Uwaga: nie ma wymogu, aby przesłanki powyższe (w pkt 1 i 2) występowały łącznie. Ważne: Obowiązujące w polskim systemie orzecznictwa o niepełnosprawności kryteria i standardy postępowania orzeczniczego zawarte w definicjach stopni niepełnosprawności oraz niepełnosprawności budowane są na konstrukcji określającej zachowane, mimo naruszonej sprawności organizmu, możliwości osoby w zakresie: samodzielnej egzystencji, pełnienia ról społecznych, zatrudnienia w odpowiednich warunkach. Pojęcie niepełnosprawność / stopień niepełnosprawności obejmuje więc kategorię zdolności do pełnienia przez człowieka ról społecznych. Zachodzi bowiem zależność pomiędzy ograniczeniem zdolności do realizacji oczekiwań, funkcji, zachowań i postaw wynikających z zajmowanej pozycji społecznej w różnych grupach społecznych a niepełnosprawnością. Niepełnosprawność, zgodnie z kryterium ustawowym, to niemożność efektywnego pełnienia ról społecznych tj. wypełniania zobowiązania wynikającego z zajmowanej pozycji społecznej przy korzystaniu przez osobę z przysługujących jej przywilejów i praw według bardziej lub mniej określonego wzoru, a więc niemożność bądź trudności w codziennej aktywności i uczestnictwie. Rola społeczna jest zatem konsekwencją określonej pozycji jednostki w grupie, choć jej realizacja zależy od wielu innych czynników od zespołów norm i oczekiwań. Rola społeczna nie jest jednak jedynie odzwierciedleniem pozycji już posiadanej. Bywa ona czasem odzwierciedleniem pozycji, do której jednostka dopiero aspiruje. VI. ORZECZENIE O WSKAZANIACH DO ULG I UPRAWNIEŃ Orzeczenie o wskazaniach do ulg i uprawnień wydaje się osobie, która ukończyła 16 rok życia i posiada jedno z następujących orzeczeń: ważne orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o: całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji, niezdolności do samodzielnej egzystencji, całkowitej niezdolności do pracy, częściowej niezdolności do pracy oraz celowości przekwalifikowania; ważne orzeczenie organu rentowego (ZUS, MSWiA, MON), wydane przed dniem 1 stycznia 1998 r. o zaliczeniu do jednej z grup inwalidów; ważne orzeczenie KRUS o niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, wydane przed 1 stycznia 1998 r. W postępowaniu o wydanie orzeczenia o wskazaniach do ulg i uprawnień stopień niepełnosprawności określa się na podstawie przedłożonych ważnych orzeczeń organów rentowych, wskazanych powyżej. Natomiast zawarte w orzeczeniu wskazania lekarz ustala stosownie do naruszonej sprawności organizmu i ograniczeń funkcjonalnych uzasadniających korzystanie z ulg i uprawnień na podstawie bezpośredniego badania osoby zainteresowanej. Orzeczenie o wskazaniach do ulg i uprawnień wydaje się do czasu upływu ważności orzeczenia o inwalidztwie lub niezdolności do pracy. Uwaga: W postępowaniu o wydanie tego rodzaju orzeczenia uczestniczy wyłącznie lekarz-członek powiatowego/miejskiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności. Ponieważ orzeczenie wydawane jest w oparciu o inną prawomocną i ostateczną decyzję administracyjną, to od tego rodzaju orzeczenia nie przysługuje odwołanie. Orzeczenie jest ostateczne i niezaskarżalne. VII. KTO I GDZIE SKŁADA WNIOSEK O WYDANIE ORZECZENIA I JAK PRZEBIEGA ORZEKANIE Wydanie orzeczenia następuje na wniosek. Druk wniosku o wydanie orzeczenia osoba zainteresowana otrzymuje w siedzibie właściwego miejscowo powiatowego zespołu. W zależności od przyjętego przez powiatowy zespół sposobu organizacji pracy możliwe jest także uzyskanie wniosku drogą pocztową lub pobranie go ze strony internetowej zespołu. Wniosek o wydanie orzeczenia może złożyć: osoba zainteresowana; przedstawiciel ustawowy osoby zainteresowanej (dotyczy to przede wszystkim dzieci oraz osób ubezwłasnowolnionych); kierownik ośrodka pomocy społecznej, ale za zgodą osoby zainteresowanej lub jej przedstawiciela ustawowego. Wniosek składa się w powiatowym/miejskim zespole do spraw orzekania o niepełnosprawności właściwym dla miejsca stałego pobytu osoby zainteresowanej lub właściwym dla miejsca pobytu w przypadku osób: bezdomnych; przebywających poza miejscem stałego pobytu ponad dwa miesiące ze względów zdrowotnych lub rodzinnych; przebywających w zakładach karnych i poprawczych; przebywających w domach pomocy społecznej i ośrodkach wsparcia w rozumieniu przepisów o pomocy społecznej. Miejscem stałego pobytu jest miejscowość, w której wnioskodawca zamieszkuje pod oznaczonym adresem z zamiarem stałego przebywania. Uwaga: W przypadku osób przebywających poza miejscem stałego pobytu ponad dwa miesiące ze względów zdrowotnych lub rodzinnych nie jest wymagane przebywanie w miejscowości, w której się nie zamieszkuje co najmniej dwa miesiące, ale przebywanie poza miejscowością w której się zamieszkuje ponad dwa miesiące – znaczenie ma zatem okres przebywania poza miejscowością w której się zamieszkuje oraz fakt przebywania przez cały ten okres ze względów zdrowotnych lub rodzinnych. Ciężar dowodu w zakresie długości okresu przebywania poza miejscem stałego pobytu oraz przyczyn tego przebywania obciąża wnioskodawcę. Wniosek zwiera: imię i nazwisko dziecka, przedstawiciela ustawowego dziecka lub osoby zainteresowanej; datę i miejsce urodzenia dziecka lub osoby zainteresowanej; adres zamieszkania lub pobytu dziecka albo osoby zainteresowanej; numer dowodu osobistego lub innego dokumentu potwierdzającego ich tożsamość oraz numer PESEL; określenie celu, dla którego niezbędne jest uzyskanie orzeczenia; dane dotyczące sytuacji społecznej i zawodowej dziecka lub osoby zainteresowanej – w przypadku wniosku o orzeczenie o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności; oświadczenie osoby zainteresowanej lub przedstawiciela ustawowego dziecka o prawdziwości danych zawartych we wniosku. Do wniosku dołącza się:W przypadku wydania orzeczenia o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności: dokumentację medyczną (karty informacyjne leczenia szpitalnego, dokumentację medyczną z przebiegu leczenia ambulatoryjnego, wyniki dodatkowych badań diagnostycznych, konsultacje specjalistyczne itp.); zaświadczenie lekarskie – zawierające opis stanu zdrowia, wydane przez lekarza, pod którego opieką lekarską znajduje się dziecko - zaświadczenie takie ważne jest miesiąc od daty wydania i w tym czasie należy złożyć wniosek (dotyczy osób ubiegających się o wydanie orzeczenia o niepełnosprawności); zaświadczenie lekarskie – zawierające opis stanu zdrowia, rozpoznanie choroby zasadniczej i chorób współistniejących potwierdzone aktualnymi wynikami badań diagnostycznych, wydane przez lekarza, pod którego opieką lekarską znajduje się osoba zainteresowana - zaświadczenie takie ważne jest miesiąc od daty wydania i w tym czasie należy złożyć wniosek (dotyczy osób ubiegających się o wydanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności); inne dokumenty mające wpływ na ustalenie niepełnosprawności lub stopnia niepełnosprawności. W przypadku wydania orzeczenia o wskazaniach do ulg i uprawnień: dokumentację medyczną (karty informacyjne leczenia szpitalnego, dokumentację medyczną z przebiegu leczenia ambulatoryjnego, wyniki dodatkowych badań diagnostycznych, konsultacje specjalistyczne itp.); orzeczenie o inwalidztwie lub niezdolności do pracy; inne dokumenty mające wpływ na ustalenie wskazań do ulg i uprawnień. Uwaga: Jeżeli dołączona do wniosku dokumentacja jest niewystarczająca do wydania orzeczenia o niepełnosprawności, stopniu niepełnosprawności lub o wskazaniach do ulg i uprawnień, przewodniczący powiatowego zespołu zawiadamia na piśmie osobę zainteresowaną lub przedstawiciela ustawowego o konieczności jej uzupełnienia oraz wyznacza termin złożenia brakującej dokumentacji z pouczeniem, że nieuzupełnienie jej w określonym terminie spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpoznania. Ważne: Ocena kompletności dokumentacji medycznej należy wyłącznie do zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności. Dokumentacja medyczna dostarczona przez wnioskodawcę stanowi materiał dowodowy poddawany, zgodnie z zasadą swobodnej oceny dowodów, weryfikacji przez lekarzy członków zespołu orzekającego. Znaczenie posiada zatem zawartość merytoryczna dokumentacji wskazująca na naruszenie sprawności organizmu a nie np. jej obszerność. Uwaga: Zaświadczenie lekarskie dołączane do wniosku o wydanie orzeczenia o niepełnosprawności albo o stopniu niepełnosprawności wydawane jest wnioskodawcy nieodpłatnie. Natomiast w przypadku konieczności uzupełnienia dokumentacji medycznej i wykonania w tym celu określonych badań, koszty tych badań nie są finansowane przez zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności z wyjątkiem badań specjalistycznych przeprowadzanych w zespołach wojewódzkich. Ważne: Osoby ubiegające się o wydanie orzeczenia o niepełnosprawności albo o stopniu niepełnosprawności mogą zostać skierowane na badania specjalistyczne do wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności w przypadku, gdy dokumentacja medyczna dołączona do wniosku jest np. wewnętrznie niespójna. W wojewódzkim zespole przeprowadza się badania pulmonologiczne, okulistyczne, elektromiograficzne, ultrasonograficzne i psychologiczne. Badania specjalistyczne mogą również zostać przeprowadzone w trakcie postępowania odwoławczego przed zespołem wojewódzkim. Odmowa przeprowadzenia badań specjalistycznych przez osobę zainteresowaną lub dziecko może skutkować pozostawieniem wniosku o wydanie orzeczenia lub odwołanie bez rozpoznania. Do czasu wydania orzeczenia osoba zainteresowana lub przedstawiciel ustawowy dziecka może wycofać wniosek o wydanie orzeczenia. Wycofanie wniosku nie wymaga żadnego uzasadnienia. Wnioskodawca bierze udział w posiedzeniu składu orzekającego. Podczas posiedzenia przeprowadza się badanie – ocenę stanu zdrowia osoby zainteresowanej lub dziecka oraz dokonuje się oceny funkcjonowania osoby przede wszystkim w sferze fizycznej, psychicznej i społecznej. O terminie rozpatrzenia wniosku zawiadamia się zainteresowanego lub jego przedstawiciela ustawowego nie później niż na 7 dni przed jego rozpatrzeniem. Niestawienie się osoby zainteresowanej na posiedzenie powoduje pozostawienie sprawy bez rozpatrzenia. Jeżeli jednak okoliczność niestawienia się jest usprawiedliwiona ważnymi przyczynami lub zdarzeniami losowymi (nagła choroba, wypadek itp.), przewodniczący zespołu na wniosek osoby zainteresowanej wyznacza nowy termin rozpatrzenia sprawy. Uwaga: Ocena wystąpienia okoliczności uzasadniających wyznaczenie powtórnego terminu posiedzenia należy do przewodniczącego zespołu orzekającego o niepełnosprawności i ma charakter zindywidualizowany. Przewodniczący zespołu nie ma zatem obowiązku uwzględnić wniosku strony. Wyjątek! Jeżeli osoba zainteresowana lub dziecko nie mogą uczestniczyć w posiedzeniu składu orzekającego z powodu długotrwałej i nierokującej poprawy choroby uniemożliwiającej osobiste stawiennictwo (potwierdzonej zaświadczeniem lekarskim), a lekarz – przewodniczący składu orzekającego uzna posiadaną dokumentację medyczną za wystarczającą do wydania oceny stanu zdrowia, może być ona przeprowadzona bez badania, a orzeczenie wydane bez stawiennictwa osoby zainteresowanej lub dziecka. Oceny kompletności dokumentacji oraz przyczyn uzasadniających brak osobistego stawiennictwa dokonuje lekarz - przewodniczący składu orzekającego w sposób zindywidualizowany. Uwaga: W przypadku oceny przesłanek braku stawiennictwa lekarz – przewodniczący składu orzekającego nie jest związany treścią dołączonego przez wnioskodawcę zaświadczenia lekarskiego. Natomiast jeżeli osoba zainteresowana lub dziecko nie mogą uczestniczyć w posiedzeniu składu orzekającego z powodu długotrwałej i nierokującej poprawy choroby uniemożliwiającej osobiste stawiennictwo (potwierdzonej zaświadczeniem lekarskim), a załączona dokumentacja medyczna jest niewystarczająca, badanie może być przeprowadzone w miejscu pobytu osoby zainteresowanej lub dziecka. Termin rozpatrzenia wniosku Wniosek powinien być rozpatrzony nie później niż w ciągu 1 miesiąca od dnia jego złożenia. W przypadkach bardziej skomplikowanych spraw wniosek powinien być rozpatrzony nie później niż w ciągu 2 miesięcy od daty jego złożenia. O każdym przypadku niezałatwienia sprawy w wyżej wymienionych terminach powiatowy zespół obowiązany jest zawiadomić wnioskodawcę, podając przyczyny zwłoki i wskazując nowy termin załatwienia sprawy. Do terminów nie wlicza się okresów zawieszenia postępowania oraz okresów opóźnień spowodowanych z winy strony albo z przyczyn niezależnych od organu. Uwaga: W przypadku wniosków składanych po raz pierwszy o wydanie orzeczenia o niepełnosprawności albo o stopniu niepełnosprawności lub o wskazaniach do ulg i uprawnień, wniosków składanych po upływie ważności przedmiotowych orzeczeń albo wniosków składanych w związku z zmianą stanu zdrowia osoby posiadającej orzeczenie o niepełnosprawności lub o stopniu niepełnosprawności, wszczęcie postępowania następuje z chwilą złożenia wniosku, natomiast do terminu rozpatrzenia wniosku nie wlicza się okresów opóźnienia spowodowanych przez działanie lub zaniechanie strony (np. okresu oczekiwania na uzupełnienie wniosku przez osobę zainteresowaną, okresu oczekiwania na uzupełnienie dokumentacji medycznej przez wnioskodawcę). Natomiast w przypadku złożenia wniosku o wydanie kolejnego orzeczenia o niepełnosprawności lub o stopniu niepełnosprawności w okresie ważności posiadanego orzeczenia, wniosek powinien być składany nie wcześniej niż na 30 dni przed upływem ważności posiadanego orzeczenia. Należy jednocześnie wyraźnie podkreślić, iż w świetle przepisów prawa niedopuszczalne jest wydanie nowego orzeczenia w okresie ważności dotychczasowego orzeczenia, stąd powiatowy zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności może przyjąć wniosek o wydanie orzeczenia osoby posiadającej ważne orzeczenie wydane na czas określony, składany ze względu na upływ terminu jego ważności, jednakże nie może rozpatrzyć tego wniosku, tj. wydać kolejnego orzeczenia na posiedzeniu składu orzekającego przed upływem terminu ważności wydanego wcześniej orzeczenia. Orzeczenie powinno być jednak wydane niezwłocznie po upływie terminu ważności posiadanego orzeczenia. Pozwoli to osobie orzekanej zachować ciągłość statusu osoby niepełnosprawnej, co jest istotne dla realizacji jej ulg i uprawnień. Ważne: Przedłużenie terminu postępowania orzeczniczego nie wpływa na ważność wydanego orzeczenia tj. nie powoduje jego nieważności! VIII. CO ZAWIERA ORZECZENIE Orzeczenie o niepełnosprawności zawiera: oznaczenie zespołu, który wydał orzeczenie; datę wydania orzeczenia; datę złożenia wniosku; podstawę prawną wydania orzeczenia; imię i nazwisko dziecka, datę urodzenia, adres zamieszkania lub pobytu; numer PESEL numer dokumentu potwierdzającego tożsamość dziecka; ustalenie lub odmowę ustalenia niepełnosprawności; symbol przyczyny niepełnosprawności (pdf 98 kb); datę lub okres powstania niepełnosprawności (pdf 70 kb); okres, na jaki orzeczono niepełnosprawność; wskazania określone przez skład orzekający (pdf 96 kb); uzasadnienie; pouczenie o przysługującym odwołaniu; podpis z podaniem imienia i nazwiska przewodniczącego składu orzekającego oraz pozostałych członków tego składu. Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności zawiera: oznaczenie zespołu, który wydał orzeczenie; datę wydania orzeczenia; datę złożenia wniosku; podstawę prawną wydania orzeczenia; imię i nazwisko osoby zainteresowanej; datę i miejsce urodzenia osoby zainteresowanej oraz adres zamieszkania lub pobytu; numer PESEL numer dowodu osobistego lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość; ustalenie lub odmowę ustalenia stopnia niepełnosprawności; symbol przyczyny niepełnosprawności; okres, na jaki orzeczono stopień niepełnosprawności; datę lub okres powstania niepełnosprawności; datę lub okres powstania ustalonego stopnia niepełnosprawności (pdf 72 kb); wskazania określone przez skład orzekający; uzasadnienie; pouczenie o przysługującym odwołaniu; podpis z podaniem imienia i nazwiska przewodniczącego składu orzekającego oraz pozostałych członków tego składu. Orzeczenie o wskazaniach do ulg i uprawnień zawiera: oznaczenie zespołu, który wydał orzeczenie; datę wydania orzeczenia; datę złożenia wniosku; podstawę prawną wydania orzeczenia; imię i nazwisko osoby zainteresowanej; datę i miejsce urodzenia osoby zainteresowanej oraz adres zamieszkania lub pobytu; numer PESEL numer dowodu osobistego lub innego dokumentu potwierdzającego tożsamość; stopień niepełnosprawności; symbol przyczyny niepełnosprawności; datę lub okres powstania niepełnosprawności; okres, na jaki wydano orzeczenie; wskazania określone przez lekarza – członka powiatowego zespołu (pdf 96 kb); uzasadnienie; pouczenie o nieprzysługującym odwołaniu; podpis z podaniem imienia i nazwiska lekarza – członka zespołu orzekającego. IX. JAK ODWOŁAĆ SIĘ OD WYDANEGO ORZECZENIA Jeżeli orzeczenie wydane przez powiatowy zespół nie spełnia oczekiwań wnioskodawcy – powinien on w ciągu 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności albo orzeczenia o niezaliczeniu do niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności, złożyć odwołanie do wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności za pośrednictwem powiatowego zespołu, który wydał orzeczenie. Powiatowy zespół przesyła takie odwołanie wraz z aktami sprawy w terminie 7 dni od dnia otrzymania odwołania. W ciągu tego terminu powiatowy zespół ma prawo do samokontroli wydanych i zaskarżonych orzeczeń. Realizacja tego uprawnienia polega na tym, że jeżeli powiatowy zespół uzna, iż odwołanie zasługuje w całości na uwzględnienie to wydaje orzeczenie, w którym uchyla lub zmienia zaskarżone orzeczenie. Uwaga: Odwołanie od orzeczenia zespołu powiatowego do wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności należy przesłać lub złożyć w powiatowym zespole do spraw orzekania o niepełnosprawności, który wydał zaskarżane orzeczenie. Odwołania nie należy kierować bezpośrednio do zespołu wojewódzkiego, ponieważ wydłuży to przebieg procesu odwoławczego ze względu na konieczność jego przekazania do zespołu powiatowego celem uprzedniego przeprowadzenia orzeczenia wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności służy odwołanie do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych w terminie 30 dni od dnia doręczenia orzeczenia. Odwołanie wnosi się w trybie analogicznym za pośrednictwem wojewódzkiego zespołu, który orzeczenie wydał. Należy pamiętać, że w postępowaniu odwoławczym wojewódzki zespół, podobnie jak powiatowy zespół, ma prawo skorzystać z instytucji samokontroli. Uwaga: Odwołanie od orzeczenia zespołu wojewódzkiego należy przesłać lub złożyć w wojewódzkim zespole do spraw orzekania o niepełnosprawności, który wydał zaskarżane orzeczenie. Odwołania nie należy kierować bezpośrednio do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych, ponieważ wydłuży to przebieg procesu odwoławczego ze względu na konieczność jego przekazania do zespołu wojewódzkiego celem uprzedniego przeprowadzenia samokontroli. Wyjątek! Od orzeczeń o wskazaniach do ulg i uprawnień nie przysługuje odwołanie do wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności, to postępowanie jest jednoinstancyjne. X. LEGITYMACJA OSOBY NIEPEŁNOSPRAWNEJ Orzeczenie jest podstawą do korzystania z systemu ulg i uprawnień przysługujących osobom niepełnosprawnym. Potwierdzeniem posiadania orzeczenia jest legitymacja osoby niepełnosprawnej. Organem uprawnionym do jej wydania jest właściwy miejscowo powiatowy/miejski zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności. Legitymacja zawiera imię i nazwisko osoby niepełnosprawnej, jej numer PESEL (co zapobiega konieczności wymiany legitymacji w sytuacji zmiany nazwiska), termin ważności oraz symbol przyczyny i stopień niepełnosprawności wpisywane odpowiednio do legitymacji na wniosek osoby zainteresowanej lub przedstawiciela ustawowego tej osoby. Zarówno symbol przyczyny jak i stopień niepełnosprawności są wpisywane do legitymacji pod postacią QR kodu, co gwarantuje pełną ochronę tych danych jako szczególnie wrażliwych. Ważne: Stopień niepełnosprawności wpisuje się w legitymacji wyłącznie na wniosek osoby niepełnosprawnej. Jest to rozwiązanie nowe, do dnia 31 sierpnia 2017 r. stopień niepełnosprawności wpisywany był z urzędu. Symbol przyczyny niepełnosprawności wpisuje się w legitymacji wyłącznie na wniosek osoby niepełnosprawnej. Jest to rozwiązanie analogiczne do dotychczasowego. Uwaga: Powiatowy zespół wystawia legitymację dokumentującą niepełnosprawność wyłącznie na podstawie orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia wydawanego przez zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności. Ta sama zasada dotyczy wystawiania legitymacji dokumentującej stopień niepełnosprawności, którą powiatowy zespół wystawia wyłącznie na podstawie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności albo orzeczenia o wskazaniach do ulg i uprawnień, wydawanego przez zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności. Orzeczenia organów orzecznictwa rentowego (ZUS, KRUS, MON, MSWiA) nie stanowią podstawy do wydania przedmiotowych legitymacji. Ważne: Podstawą wydania każdej z legitymacji jest ostatnie prawomocne orzeczenie o niepełnosprawności, stopniu niepełnosprawności albo o wskazaniach do ulg i uprawnień. Orzeczeniem prawomocnym jest orzeczenie od którego nie wniesiono odwołania albo co do którego strona zrzekła się prawa do wniesienia odwołania i wreszcie wyroku sądu, od którego nie wniesiono środka zaskarżenia. Z dniem 1 września 2017 r. zmianie uległ wzór blankietu legitymacji. Od dnia 1 września br. nie jest zatem możliwe wystawienie legitymacji na wzorze obowiązującym do dnia 31 sierpnia br. co oznacza, że realizacja wszystkich wniosków złożonych do dnia 31 sierpnia powinna zostać do tego dnia zakończona. Nowy wzór blankietu legitymacji w sposób bezpośredni wskazuje na charakter dokumentu i osobę, której przysługuje. Legitymacja ma dwie strony zawierające elementy zabezpieczające dokument przed sfałszowaniem i podrobieniem. Na awersie legitymacji znajduje się napis: „LEGITYMACJA OSOBY NIEPEŁNOSPRAWNEJ” (w jęz. francuskim CARTE D’IDENTITÉ D’UNE PERSONNE HANDICAPÉE oraz w jęz. angielskim DISABLED PERSON IDENTIFICATION CARD), jak też piktogramy oznaczające niepełnosprawności. Na rewersie legitymacji znajduje się dziewięciocyfrowy indywidualny numer nadany legitymacji, oddzielony ukośnikiem prawym od czterocyfrowego numeru, oznaczającego kod powiatowego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności, który wystawił legitymację a także wpisywany za pomocą fotokodu (kod QR): Nr PESEL, nr legitymacji oraz na wniosek stopień lub symbol przyczyny niepełnosprawności. Ważne: Legitymacje wystawione przed dniem 1 września br. zachowują ważność na czas w nich określony. Co istotne, nie trzeba wymieniać tych legitymacji do czasu upływu terminu ich ważności. Zatem jeżeli osoba niepełnosprawna występuje z wnioskiem o wydanie legitymacji wg wzoru obowiązującego od 1 września 2017 r. posiadając już legitymację wydana do dnia 31 sierpnia br. to powiatowy zespół wystawia jej taką legitymację na podstawie ostatniego prawomocnego orzeczenia. Brak jest w takiej sytuacji prawa do żądania od strony zwrotu dotychczas posiadanej/posiadanych legitymacji. Wydanie legitymacji w takim przypadku nie jest też traktowane jako wydanie duplikatu. Ponieważ od 1 września br. obowiązuje nowy wzór legitymacji, to duplikat legitymacji może być wystawiony wyłącznie do legitymacji wystawionej od 1 września br. Za wydanie takiego duplikatu powiatowy zespół pobiera opłatę w kwocie 15 zł. Jeżeli zatem strona występuje o wydanie duplikatu legitymacji wystawionej do 31 sierpnia br. to wniosek taki należy traktować jako wniosek o wydanie legitymacji wg zasad obowiązujących od 1 września br. (wydawana jest legitymacja na podstawie ostatniego prawomocnego orzeczenia) Nie można zatem wydać jako duplikatu - legitymacji wg wzoru obowiązującego od 1 września 2017 r, jeżeli wniosek o duplikat odnosi się do legitymacji wystawionej przed 1 września br. Natomiast jeżeli strona występuje o wydanie legitymacji wg. wzoru obowiązującego od 1 września br. a została już tej osobie wystawiona legitymacja wg tego wzoru na podstawie takiego samego orzeczenia, to taki wniosek jest de facto wnioskiem o wystawienie duplikatu. Uwaga: Legitymacje wydawane są na okres ważności orzeczenia, nie dłużej jednak niż na okres: 5 lat - w przypadku legitymacji dokumentujących niepełnosprawność; 10 lat - w przypadku legitymacji dokumentujących stopień niepełnosprawności wystawionych osobom, które nie ukończyły 60 roku życia. Ważne: W przypadku osób, które ukończyły 60 rok życia legitymację wydaje się na okres ważności orzeczenia stanowiącego podstawę do wydania legitymacji bez ograniczeń czasowych, takich jak w przypadku legitymacji dokumentujących niepełnosprawność oraz stopień niepełnosprawności osób, które nie ukończyły 60 roku życia. W przypadku tych osób niepełnosprawnych możliwe jest wydanie legitymacji na stałe. Ważne: Na rewersie aktualnego wzoru legitymacji umieszczany będzie QR kod, który zawierać będzie obligatoryjnie numer PESEL, numer legitymacji oraz odpowiednio jedynie na wniosek osoby zainteresowanej bądź przedstawiciela ustawowego dziecka dane dotyczące stopnia niepełnosprawności oraz symbolu/symboli przyczyny niepełnosprawności. Powyższe dane zapisywane będą w postaci tekstowej (PESEL, symbol przyczyny niepełnosprawności, stopień niepełnosprawności, numer legitymacji) według następujących wzorów (wzór dla jednego symbolu przyczyny): 00000000000;01-U;lekki;000000000/0001, 00000000000;01-U;;000000000/0001, 00000000000;;lekki;000000000/0001, 00000000000;;;000000000/0001. W przypadku braku wniosku osoby zainteresowanej lub przedstawiciela ustawowego dziecka o wpisanie na legitymacji symbolu przyczyny i stopnia niepełnosprawności wolne pole w zapisie QR kodu będzie przedzielone średnikiem (przykłady zapisu danych powyżej). Specyfikacja QR kodu jest następująca: Specyfikacja QRcode: Standard: ogólnoświatowy standard QRcode Wersja: 10 (57x57 modułów) Mechanizm korekcji błędów: poziom H (umożliwia odzyskanie 30% uszkodzonych danych) Specyfikacja czytników: Dowolny czytnik kodów QR obsługujący kody w wersji 10. Do odczytania QR kodu można użyć darmowych programów komputerowych, aplikacji na smartfony oraz czytników QR kodów opartych na technologii CMOS. Przykładowy wzór kodu QR Wzór legitymacji dokumentującej stopień niepełnosprawności Wzór legitymacji dokumentującej niepełnosprawność XI. PPRZEKŁADANIE ORZECZEŃ INNYCH ORGANÓW Orzeczenia o inwalidztwie, niezdolności do pracy i/lub niezdolności do samodzielnej egzystencji oraz stałej lub długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym podlegają przełożeniu, według określonych zasad (pdf 85 kb)na orzeczenie o stopniu niepełnosprawności. Ważne! Przełożeniu podlegają wyłącznie orzeczenia wydane przez organ rentowy na orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, natomiast zasada ta nie pozwala na przekładanie orzeczeń o stopniu niepełnosprawności na orzeczenia organu rentowego. Jednokierunkowość przekładania orzeczeń (określone orzeczenia organów rentowych przekłada się na orzeczenia zespołów do spaw orzekania o niepełnosprawności) jest zasadą, od której nie ma żadnych wyjątków. Pojęcia niepełnosprawności, które zawiera art. 4 ustawy z 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych nie można utożsamiać z pojęciem niezdolności do pracy, określonym w art. 12 ustawy z 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Nie są one tożsame, a różnice między nimi występują zarówno w płaszczyźnie definicyjnej, jak i w zakresie orzekania o każdym z tych stanów, które z kolei stanowią przesłankę do przyznania innego rodzaju świadczeń bądź uprawnień (Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 stycznia 2005 r.). Orzeczenie stwierdzające znaczny stopień niepełnosprawności nie jest równoznaczne z orzeczeniem lekarza orzecznika organu rentowego o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji (Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 2005 r.). Orzeczenia o niezdolności do pracy Wydane przez lekarza orzecznika ZUS: orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji traktowane jest na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności; orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji traktowane jest na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności; orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy traktowane jest na równi z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności; orzeczenie o częściowej niezdolności do pracy oraz celowości przekwalifikowania traktowane jest na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności (pdf 99 kb). Orzeczenia o inwalidztwie (pdf 78 kb) orzeczenie o zaliczeniu do I grupy inwalidów traktowane jest na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności; orzeczenie o zaliczeniu do II grupy inwalidów traktowane jest na równi z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności; orzeczenie o zaliczeniu do III grupy inwalidów traktowane jest na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności. Orzeczenia o niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym Osoby o stałej lub długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym (pdf 78 kb), którym przysługuje zasiłek pielęgnacyjny: traktowane są na równi z osobami zaliczonymi do znacznego stopnia niepełnosprawności, pozostałe osoby traktowane są na równi z osobami zaliczonymi do lekkiego stopnia niepełnosprawności. Uwaga! Podstawą takiego rozstrzygnięcia jest wyłącznie ważne orzeczenie o niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym wydane przed 1 stycznia 1998 r. Orzeczenia służb mundurowych (MON, MSWiA) Ważne orzeczenie o zaliczeniu do jednej z grup inwalidztwa, wydane przez komisje lekarskie podległe MON lub MSWiA (pdf 107 kb), przed 1 stycznia 1998 r., na podstawie odrębnych przepisów dotyczących niezdolności do służby, przekłada się na następujące stopnie niepełnosprawności: orzeczenie o zaliczeniu do I grupy inwalidztwa traktowane jest na równi z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, orzeczenie o zaliczeniu do II grupy inwalidztwa traktowane jest na równi z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, orzeczenie o zaliczeniu do III grupy inwalidztwa w związku ze służbą z jednoczesnym orzeczeniem inwalidztwa III grupy z ogólnego stanu zdrowia traktowane jest na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności. XII. WYROKI SĄDOWE Wyroki sądu pracy i ubezpieczeń społecznych wydane w postępowaniu odwoławczym od: orzeczenia wydanego przez wojewódzki zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności (pdf 85 kb), decyzji organu rentowego w sprawie ubezpieczeń społecznych (pdf 85 kb), stanowią podstawę do zaliczenia danej osoby do osób niepełnosprawnych . Uwaga! W przypadku uzyskania wyroku sądowego, który w części modyfikuje orzeczenie o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności dokumentami potwierdzającymi status osoby niepełnosprawnej są wyrok sądu oraz orzeczenie zespołu w części nie objętej rozstrzygnięciem sądu zawartym w wyroku. Dzieje się tak dlatego, że w obowiązującym stanie prawnym brak jest procedury „wpisywania" wyroków sądowych w orzeczenia o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności. Ważne: W przypadku braku wewnętrznej spójności wyroku sądu pracy i ubezpieczeń społecznych i orzeczenia zespołu wojewódzkiego w części nie zaskarżonej zespoły wojewódzkie nie są uprawnione zarówno do zmiany orzeczenia w części niezaskarżonej, jak też zmiany wyroku sądu celem zapewnienia wewnętrznej spójności takiego rozstrzygnięcia. Zespoły wojewódzkie są związane rozstrzygnięciem zawartym w wyroku sądu. XIII. DO CZEGO SŁUŻY ORZECZENIE O NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI Posiadanie orzeczenia o niepełnosprawności, orzeczenia o stopniu niepełnosprawności lub orzeczenia o wskazaniach do ulg i uprawnień w pierwszej kolejności określa status osoby nim dysponującej jako osoby niepełnosprawnej w sensie prawnym. Ponadto pozwala korzystać (po spełnieniu określonych warunków) z szeregu form pomocy, do których należą m. in.: w zakresie rehabilitacji zawodowej i zatrudnienia – możliwość uzyskania odpowiedniego zatrudnienia (w tym w zakładach aktywności zawodowej i zakładach pracy chronionej), możliwość uczestnictwa w szkoleniach (w tym specjalistycznych), korzystania ze ściśle określonych przywilejów pracowniczych (m. in.: prawo do dodatkowego urlopu wypoczynkowego, dłuższej przerwy w pracy, krótszego wymiaru czasu pracy), możliwość wsparcia działalności gospodarczej lub rolniczej; w zakresie rehabilitacji społecznej – możliwość uczestniczenia w terapii zajęciowej realizowanej w warsztatach terapii zajęciowej oraz możliwość uczestnictwa w turnusach rehabilitacyjnych; dofinansowanie zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie danej osoby; ulgi w podatkach, zniżki w komunikacji, zwolnienie z opłat radiowo – telewizyjnych (abonamentu); usługi socjalne, opiekuńcze, terapeutyczne i rehabilitacyjne świadczone przez instytucje pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki; uprawnienia do zasiłku pielęgnacyjnego i innych świadczeń rodzinnych (np. dodatków do zasiłku rodzinnego związanych z niepełnosprawnością) oraz do zasiłku stałego z pomocy społecznej.

Co dalej? Komisja ds. orzekania o niepełnosprawności w Piszu. Po złożeniu niezbędnych dokumentów i ewentualnym uzupełnieniu ich braków wnioskujący otrzyma informację o terminie komisji orzekającej w Piszu składającej się z lekarza i pedagoga/psychologa oraz/lub pracownika socjalnego. Termin komisji ds. orzekania o niepełnosprawności Rodzice dzieci z ciężkimi niepełnosprawnościami, również już tych dorosłych i niesamodzielnych, od dawna zwracają uwagę na problem czasowego i okresowego wydawania orzeczeń o niepełnosprawności w powiatowych czy miejskich zespołach ds. orzecznictwa o niepełnosprawności. Głośno mówią o tym także eksperci. Chociaż wiadomo, że np. choroba genetyczna nie cofnie się i jest nieuleczalna, orzecznicy wydają orzeczenie na rok czy dwa. Podobny problem jest z orzekaniem w ZUS np. do celów uzyskania prawa do danego świadczenia. PROCEDURA Orzekania o niepełnosprawności oraz jej stopniu > System zawodzi od lat, i od lat zapowiadana reforma nie rusza. Jak ostatnio informowaliśmy, projekt nowego systemu orzeczniczego miał się ukazać wiosną. Na razie jednak nie został upubliczniony, nie są nawet znane jego założenia. A na braku jednolitości tracą nie tylko chorzy i ich opiekunowie, ale też państwo. Czytaj również: Kto wystawia wniosek o nadanie stopnia niepełnosprawności stałej i czasowej? >> Przez niedouczonych orzeczników państwo traci duże pieniądze W latach 2016-2021 orzeczenia o niepełnosprawności z ustalonym symbolem przyczyny niepełnosprawności 12-C oznaczającym całościowe zaburzenia rozwojowe, były wydawane dwukrotnie 21 616 osobom, trzykrotnie - 5415, a czterokrotnie aż 886 osobom. Jak informuje Paweł Wdówik, wiceminister rodziny i polityki społecznej oraz pełnomocnik rządu ds. osób niepełnosprawnych, Elektroniczny Krajowy System Monitoringu Orzekania o Niepełnosprawności (EKSMOoN) nie pozwala na wygenerowanie liczby orzeczeń wydanych ze względu na wady wrodzone. Czytaj też: Orzecznictwo o niepełnosprawności - poradnik na przykładach > Problem jednak widzi bardzo dobrze Maria Libura, kierownik Zakładu Dydaktyki i Symulacji Medycznej Collegium Medicum z Centrum Symulacji Medycznej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. - Zespół Downa, ale też zespół Pradera-Williego i wiele innych schorzeń - wedle naszego systemu orzecznictwa „może minąć”. Nawet dzieci z poważnymi zespołami genetycznymi otrzymują orzeczenie o niepełnosprawności na rok czy dwa, choć wiadomo, że ich stan się nie poprawi, a wkrótce może się pogorszyć – komentuje. Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności - WZÓR DOKUMENTU > Pismo do osoby pobierającej zasiłek pielęgnacyjny w sprawie przedłużenia ważności orzeczenia o niepełnosprawności z przyczyn związanych z przeciwdziałaniem COVID-19 - WZÓR DOKUMENTU > Na problem zwraca też uwagę prof. Krystyna Chrzanowska, kierownik Zakładu Genetyki Medycznej warszawskiego Instytutu „Pomnik-Centrum Zdrowia Dziecka”. - Bardzo ważne będzie zaplanowanie orzecznictwa, bo państwo traci bardzo duże pieniądze. Większość chorób rzadkich jest nieuleczalna, pacjenci potrzebują więc opieki medycznej i wymagają orzeczenia o niepełnosprawności. Pacjent, który ma chorobę nieuleczalną, musi zgłaszać się co 2-3 lata przed komisję do spraw orzecznictwa, gdzie nie zasiadają specjaliści od chorób rzadkich. To są ogromne pieniądze – dojazdy pacjentów, powoływanie orzeczników, a bardzo często potem odwołania od wydanych orzeczeń - mówiła. Zgadza się z tą opinią także prof. Olga Haus, przewodnicząca Polskiego Towarzystwa Genetyki Człowieka. - Jest złe orzecznictwo i ciągle powtarzam, że np. osoba z zespołem Downa ma co dwa lata stawiać się na komisji orzeczniczej. To nie jest tylko kwestia pieniędzy, ale to jest upokarzające dla tych ludzi – mówi. Bez ryzyka uzyskania praw nabytych W opinii Marii Libury, od kiedy jest wyższe świadczenie pielęgnacyjne, wzrosła tendencja do orzekania na bardzo krótki okres, gdyż jak mówi, to pozwala uniknąć ryzyka uzyskania praw nabytych przez opiekunów. W 2016 roku, gdy świadczenie wynosiło 1300 zł miesięcznie, zespoły ds. orzekania o niepełnosprawności wydały 1419 orzeczeń z symbolem 12-C oznaczającym całościowe zaburzenia rozwojowe. W 2020 roku, gdy wysokość świadczenia osiągnęła kwotę 1830 zł, orzeczeń było już - 2790, ale wszystkie na czas określony. Co to oznacza dla rodziców? Walczą o pomoc z dziećmi i machiną biurokracji Piotr Owsianka ma 21 lat, porusza się na wózku. Od urodzenia choruje na ciężką postać genetycznej choroby skóry tzw. rybią łuskę. Jego skóra wysycha, rogowacieje i niekiedy pęka, powodując krwawienie i intensywne swędzenie. U Piotra są jeszcze choroby współistniejące: wada wzroku, słuchu, głęboka niepełnosprawność intelektualna i ruchowa. - Syn nie mówi, nie sygnalizuje potrzeb fizjologicznych, korzysta z pampersów. We wszystkim musi mu pomóc opiekun – mówi mama Barbara Owsianka. Czytaj też: Lekki stopień niepełnosprawności nie wystarcza do uzyskania zasiłku pielęgnacyjnego > Choroba została zdiagnozowana w okresie niemowlęcym, ale Piotr nigdy nie otrzymał dłuższego orzeczenia o niepełnosprawności. Pierwsze w wieku 6 miesięcy zostało wydane na 3 lata, kolejne do 6 roku życia. – Później mieliśmy szczęście, bo trafiliśmy na lekarkę, która wydała orzeczenie do 16 roku życia – maksymalnie jak tylko dało się dla dziecka. Potem było orzeczenie tylko na dwa lata, ale odwołaliśmy się do wojewódzkiego zespołu i przedłużono na kolejne dwa lata, dalej już nie mieliśmy siły się odwoływać. W 2021 roku powiatowy zespół w Nowym Sączu orzekł na trzy lata, bez jakichkolwiek dodatkowych symboli niepełnosprawności, tylko U. Odwołaliśmy się do wojewódzkiego zespołu w Krakowie, uzyskując wreszcie orzeczenie na stałe – mówi Barbara Owsianka. I dodaje, że przetrwanie tych wszystkich komisji wieku dziecięcego było łatwiejsze, bo rodzice mają jeszcze więcej siły i motywację związaną z nadzieją na poprawę stanu zdrowia dziecka – mimo beznadziejnych rokowań. Choroba ciężka, orzeczenie o niepełnosprawności krótkie Uzyskanie orzeczenia to wysiłek. Na komisję trzeba przynieść zaświadczenie lekarskie od specjalisty nie starsze niż 30 dni. Jeśli rodzic nie trafi z planową wizytą na NFZ, zapłaci za wizytę prywatną, bo bywa, że na kolejną czeka się miesiącami. - Ponawiane orzeczenia wieku dorosłego prowadzą do frustracji. Zbieranie dokumentacji medycznej, uzupełnianie, donoszenie kolejnych opinii psychologicznych, to tylko strata czasu i pieniędzy. Dlatego nasze wzburzenie sięgnęło zenitu, gdy otrzymaliśmy kolejne orzeczenie… na trzy lata. Komisja przekopiowała poprzednio wydane, ignorując nasze starania o zgromadzenie dokumentacji medycznej i osoby, które ją wydały. Nie została wzięta pod uwagę opinia lekarza podstawowej opieki medycznej, który zna syna najlepiej – mówi matka Piotra. - Nam się „udało”, ale system po to został opracowany, żeby orzekanie odbywało się według ustalonych zasad, opartych na wiedzy medycznej, a nie przypadku czy szczęścia - dodaje. Czytaj też: Zamieszczenie symbolu choroby w orzeczeniu o niepełnosprawności. Glosa do wyroku SN III UK 189/18 > Zespół Downa nie minie Prof. Chrzanowska zwraca uwagę, że ten bezsens od lat bulwersuje zwłaszcza genetyków klinicznych mających na co dzień do czynienia z nieuleczalnymi chorobami. - Utrzymywanie hordy niekompetentnych orzeczników jest stratą pieniędzy, które powinny być skierowane do osób niepełnosprawnych. Poruszałam to na różnych spotkaniach i jedynie Medyczna Racja Stanu zainteresowała się tematem. Konieczne jest szerokie wsparcie organizacji pacjentów. Trzeba walczyć szerokim frontem – dodaje. Magdalena Robaszewska dla swojej córki z rzadką chorobą genetyczną pierwsze orzeczenie otrzymała zaraz po jej urodzeniu, kolejne gdy córka miała 4 lata wydano na rok. Następne było na dwa lata, pomimo, że do dokumentacji dołączona była opinia biegłego sądowego wyjaśniająca konieczność opieki nad dzieckiem. W międzyczasie bowiem, przez dziewięć miesięcy, trwała sprawa sądowa, gdyż rodzice odwołali się od orzeczenia z powodu braku przyznania w nim punktu 7, który mówi o konieczności stałej opieki nad dzieckiem, a co za tym idzie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Sąd przyznał konieczność stałej opieki. - Dodatkowo „problemem” na komisji było to, że nasze dziecko na pierwszy rzut oka wygląda jak zdrowe, idzie o własnych siłach, jest komunikatywne. Jednak lekarz orzecznik nie miał odpowiedniej specjalizacji i prawdopodobnie niewiele wiedział o tej chorobie genetycznej – mówi Magdalena Robaszewska. - Smutny jest ten brak wiedzy o funkcjonowaniu człowieka, z którym spotykamy się w trakcie orzecznictwa oraz przy badaniach biegłych. I co najgorsze nie ma chęci do uzupełniania tej wiedzy - komentuje w mediach społecznościowych Michał Urban, radca prawny, który specjalizuje się w sprawach dotyczących rent i orzeczeń dla osób z autyzmem i niepełnosprawnością intelektualną. Radosław Mędrzycki, Magdalena Małecka-Łyszczek Sprawdź POLECAMY Przepisy są tak stosowane, by odstraszać Posłanki Lewicy Marcelina Zawisza i Magdalena Biejat w interpelacji do ministra rodziny i polityki społecznej (nr 31610) zwracają uwagę na problem czasowego orzekania. - Jest to kuriozalna sytuacja, bowiem dzisiejsza medycyna nie potrafi usuwać dodatkowych chromosomów czy odwracać uszkodzeń pojedynczych genów, próżno też szukać poważnych źródeł twierdzących, że autyzm to stan przejściowym - piszą. Podkreślają, że opiekunów osób niepełnosprawnych traktuje się jak potencjalnych wyłudzaczy i tak skromnych świadczeń, co odstrasza ich od korzystania z przysługujących im konstytucyjnych praw. W odpowiedzi Paweł Wdówik wyjaśnia, że podstawowym przepisem definiującym niepełnosprawność osób w wieku do 16 roku życia jest art. 4a ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Zgodnie z nim zaliczane są do osób niepełnosprawnych, jeżeli mają naruszoną sprawność fizyczną lub psychiczną o przewidywanym okresie trwania powyżej 12 miesięcy, z powodu wady wrodzonej, długotrwałej choroby lub uszkodzenia organizmu, powodującą konieczność zapewnienia im całkowitej opieki lub pomocy w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych w sposób przewyższający wsparcie potrzebne osobie w danym wieku. - Przepis nie redukuje przesłanki niepełnosprawności wyłącznie do naruszenia sprawności psychicznej lub fizycznej, lecz wymaga także ustalenia określonej kauzalności tego stanu, a ponadto określonego skutku – pisze wiceminister. Jak zauważa, orzeczenie dla dzieci do 16 może cechować okresowość, uzależnione jest to od rokowania poprawy stanu zdrowia dziecka i wynikających z niego dysfunkcji funkcjonalnych. Podkreśla, że skład orzekający podejmując decyzję o czasowości orzeczenia przewiduje, że w stanie zdrowia dziecka, mogą zajść pozytywne zmiany. - O ile oczywistym jest, że wskazana w przywołanym przepisie poprawa nie może być traktowana jako tożsama z wyleczeniem schorzenia wrodzonego, to przy dokonywaniu kwalifikacji do osób niepełnosprawnych ocenie poddawany jest stan kliniczny dziecka związany z całokształtem występujących u niego nieprawidłowości w wielu układach narządów i będące jego skutkiem ograniczenia funkcjonalne – pisze wiceminister. I dodaje, że z uwagi na dynamikę procesów chorobowych i ich zmienny wpływ na poziom funkcjonowania dziecka w kolejnych etapach rozwoju, skład orzekający może uznać, że istnieje konieczność weryfikacji orzeczenia w zakresie aktualnego poziomu funkcjonowania. Standardy orzecznicze w ZUS też wątpliwe O ile Beata Augustyniak nie miała problemu z orzeczeniem w powiecie wydanym na stałe dla córki ze stopniem znacznym, o tyle jest już od dawna w sporze sądowym z ZUS. Zakład wydał orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy jej córki na 5 lat i przyznał rentę socjalną. Nie uznał jednak córki pani Beaty za niezdolną do samodzielnej egzystencji, nie przyznając tym samym świadczenia uzupełniającego. Jednak w 2019 r. ZUS uznał córkę za niezdolną do samodzielnej egzystencji, ale tylko na 3 lata. - Złożyliśmy w ZUS sprzeciw co do okresu, jako że jest to nieuleczalna choroba genetyczna – zespół Pradera-Williego. Jednym z jej objawów jest stałe odczuwanie głodu, co doprowadza do skrajnej otyłości. Aby zaspokoić głód, chory obsesyjnie poszukuje pożywienia. Może nawet je kraść, albo wybierać ze śmietnika. Pani Beata wnioskowała o uznanie córki za osobę niezdolną do samodzielnej egzystencji na stałe, ale nieskutecznie. Po odwołaniu sąd pracy uznał córkę za niezdolną do samodzielnej egzystencji, ale sprawa jest w toku, bo nie odniósł się do czasu tej niesamodzielności. - Biegli sądowi orzekli niezdolność do samodzielnej egzystencji na 5 lat, tak jakby choroby genetyczne były uleczalne! – mówi Beata Augustyniak. - Zakład kwestionuje niesamodzielność córki, która nie jest w stanie żyć niezależnie, bo gdyby nie była pod stałą kontrolą, zajadłaby się na śmierć, ale według ZUS ma dwie ręce, nogi, umie pisać, jest sprawna intelektualnie, nie ma otyłości, zatem nie ma problemu. Orzecznik ZUS poinformował nas, że wprowadza się teraz przecież terapie genowe… – dodaje. - Zasadą jest, że niezdolność do pracy orzeka się na okres nie dłuższy niż 5 lat. Niezdolność do pracy orzeka się na okres dłuższy niż 5 lat, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy przed upływem tego okresu. Orzekanie na trwałe - stanowi zatem wyjątek od zasady i dotyczy w szczególności sytuacji, w których ponowna ocena niezdolności do pracy przez lekarza orzecznika / komisję lekarską z oczywistych względów jest bezcelowa, gdyż w świetle aktualnej wiedzy medycznej niezdolność ta, w tym jej stopień, nie ulegnie zmianie – wyjaśnia Paweł Żebrowski, rzecznik ZUS. Brakuje woli politycznej - Ustawa mówi w ust. 3, że orzeczenie może być określone na czas nieoznaczony w przypadku braku rokowań. W przypadku córki tak właśnie jest – kwituje Beata Augustyniak. Według Marii Libury teoretycznie nic nie stoi na przeszkodzie, by wydawać orzeczenia na dłuższy czas w przypadku poważnych chorób o znanej historii naturalnej, w których nie ma bardzo zróżnicowanego przebiegu. - Wymagałoby to po prostu dobrej woli, w tym woli politycznej, by zmienić praktykę orzekania. Krótkoterminowe orzeczenia nie niosą ze sobą w naszym systemie wartości dodanej ani dla osób z niepełnosprawnością, ani ich opiekunów, są jedynie udręką administracyjną i ryzykiem utraty skromnych uprawnień - kwituje. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji. Aby załatwić sprawę orzeczenie o niepełnosprawności w Zabrzu, należy skontaktować się z instytucją Powiatowy zespół ds. orzekania o niepełnosprawności przy ul. ul. 3 Maja 16. adres: ul. 3 Maja 16, Zabrze. tel. +48322777845. Powiatowy zespół ds. orzekania o niepełnosprawności nie wydał mi orzeczenia o stopniu niepełnosprawności. Dotychczas miałem umiarkowany stopień niepełnosprawności i mój stan zdrowia nie uległ zmianie. W związku z powyższym czy mam jakąś możliwość odwołania się od odmownej decyzji powiatowego zespołu? – pyta czytelnik Dziennika Gazety o zaliczeniu do jednego ze stopni niepełnosprawności wydawane są na podstawie przepisów ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, dalej: ustawa o rehabilitacji. Do wydawania tych orzeczeń powołane są powiatowe oraz wojewódzkie zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności. Obowiązuje dwuinstancyjny tryb orzekania – w pierwszej instancji orzekają powiatowe zespoły, a jako druga instancja – wojewódzkie zespoły. Szczegółowe zasady wydawania orzeczeń o stopniu niepełnosprawności regulują przepisy rozporządzenia z 15 lipca 2003 r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności, dalej: orzeczenie wydane przez powiatowy zespół ds. orzekania nie zadowala osoby wnioskującej o jego wydanie, par. 16 rozporządzenia daje możliwość złożenia odwołania. Osoba ma 14 dni na jego złożenie. Gdy sprawa trafi do wojewódzkiego zespołu, może on podtrzymać w mocy orzeczenie powiatowego zespołu. W takim przypadku osobie przysługuje odwołanie do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych. Sprawę do sądu należy złożyć nie później niż w ciągu 30 dni od dnia doręczenia orzeczenia. Odwołanie składane jest za pośrednictwem wojewódzkiego zespołu, który orzeczenie wydał. Tak jak w przypadku powiatowego zespołu, jeżeli wojewódzki zespół uzna, że odwołanie zasługuje w całości na uwzględnienie, wówczas wydaje orzeczenie, w którym uchyla lub zmienia zaskarżone orzeczenie. Albo przekazuje całą sprawę do sądu, do którego skierowano odwołanie. Wówczas rozpoczyna się postępowanie sądowe w tej w Dzienniku Gazecie Prawnej z 5 kwietnia 2012 r. Nawigacja wpisu

Kolejnym krokiem jest złożenie wniosku osobiście w Powiatowym lub Miejskim Zespole do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Olsztynie, Wnioskujący musi czekać na list z informacją o terminie i miejscu odbioru karty parkingowej. Po jego otrzymaniu może odebrać kartę.

ˆ Zadania Wydawanie orzeczeń o niepełnosprawności dla osób, które nie ukończyły 16 roku życia Wydawanie orzeczeń o stopniu niepełnosprawności dla osób, które ukończyły 16 roku życia, Wydawanie orzeczeń o wskazaniach do ulg i uprawnień dla osób posiadających orzeczenia o inwalidztwie lub niezdolności do pracy na podstawie orzeczeń innych organów Wydawanie legitymacji dokumentujących niepełnosprawność i stopień niepełnosprawności na podstawie orzeczeń wydawanych przez zespół. Wydawanie kart parkingowych. Funkcjonowanie Miejski Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności, działający w mieście na prawach powiatu, od 1 stycznia 2013 roku funkcjonuje przy Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej. Swoim zasięgiem obsługuje: Miasto Zielona Góra Powiat zielonogórski Powiat krośnieński Zespoły orzekające o niepełnosprawności to: powiatowe zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności - jako pierwsza instancja wojewódzkie zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności – jako druga instancja. Przez Zespół rozpatrywane są trzy rodzaje wniosków o wydanie orzeczenia: orzeczenia o niepełnosprawności osób, które nie ukończyły 16 roku życia, orzeczenia o stopniu niepełnosprawności osób, które ukończyły 16 rok życia, orzeczenia o wskazaniach do ulg i uprawnień osób posiadających orzeczenia o inwalidztwie lub niezdolności do pracy. Zespół orzeka na wniosek: osoby zainteresowanej przedstawiciela ustawowego tej osoby. Wniosek można również złożyć za pośrednictwem Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie lub Ośrodka Pomocy Społecznej – wówczas osoba zainteresowana albo jej przedstawiciel ustawowy musi wyrazić pisemną zgodę na złożenie wniosku w jej imieniu. Do wniosku o wydanie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności należy dołączyć: dokumentację medyczną (oryginały do wglądu celem uwierzytelnienia składanych kopii dowodów leczenia), w tym oryginał zaświadczenia lekarskiego opisujący stan zdrowia, wydany nie wcześniej niż 30 dni przed dniem złożenia wniosku inne dokumenty mogące mieć wpływ na ustalenie stopnia niepełnosprawności. Do wniosku o wydanie orzeczenia o niepełnosprawności należy dołączyć: oryginał zaświadczenia lekarskiego o stanie zdrowia, wydany nie wcześniej niż 30 dni przed złożeniem wniosku, oryginał informacji o zakresie opieki i pielęgnacji sprawowanej nad dzieckiem przez osobę ubiegającą się o zasiłek pielęgnacyjny, dokumentację medyczną: (oryginały do wglądu celem uwierzytelnienia składanych kopii dowodów leczenia). Dowody leczenia stanowią karty informacyjne leczenia szpitalnego, zaświadczenia lekarskie, wyniki badań w zależności od rodzaju schorzenia EKG, rtg, opis do rtg, rezonans magnetyczny, tomografia komputerowa oraz inne dokumenty mogące mieć wpływ na ustalenie niepełnosprawności dziecka np. ocena psychologiczna, kserokopię orzeczenia w przypadku gdy jest to kolejna komisja dziecka. Do wniosku o wydanie orzeczenia o wskazaniach do ulg i uprawnień należy dołączyć: dokumentację medyczną (oryginały do wglądu celem uwierzytelnienia składanych kopii dowodów leczenia) orzeczenie o inwalidztwie lub niezdolności do pracy (oryginały do wglądu celem uwierzytelnienia) inne posiadane dokumenty mogące mieć wpływ na ustalenie wskazań do ulg i uprawnień. W orzeczeniu Zespołu poza ustaleniem niepełnosprawności lub stopnia niepełnosprawności są zawarte wskazania dotyczące w szczególności: odpowiedniego zatrudnienia uwzględniającego psychofizyczne możliwości osoby szkolenia, w tym specjalistycznego zatrudnienia w zakładzie aktywności zawodowej uczestnictwa w terapii zajęciowej zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze oraz pomoce techniczne ułatwiające funkcjonowanie osoby korzystania z systemu środowiskowego wsparcia w samodzielnej egzystencji tj. korzystania z usług socjalnych, opiekuńczych, terapeutycznych i rehabilitacyjnych świadczonych przez sieć instytucji pomocy społecznej, organizacje pozarządowe oraz inne placówki konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna w procesie leczenia rehabilitacji i edukacji spełniania przez osobę przesłanek określonych w art. 8 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym – do uzyskania karty parkingowej spełnienia przez osobę przesłanek określonych w ustawie o dodatkach mieszkaniowych – niepełnosprawność wymaga zamieszkiwania w oddzielnym pokoju inne Odwołanie Odwołanie od orzeczenia Miejskiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności składa się do Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w terminie 14 dni od daty doręczenia orzeczenia. Odwołanie składa się za pośrednictwem Miejskiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności, który orzeczenie wydał. Od orzeczenia wydanego przez Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności przysługuje odwołanie do Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych za pośrednictwem organu, który wydał orzeczenie, w terminie 30 dni od dnia doręczenia orzeczenia. Postępowanie w sprawie odwołań jest wolne od kosztów i opłat sądowych.

Osoby niepełnosprawne. Orzekanie o niepełnosprawności. upłynąłby do 31 grudnia 2020 r. - zachowują ważność do 31 grudnia 2023 r., upłynąłby w okresie od 1 stycznia 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. - zachowują ważność do 31 marca 2024 r., upłynąłby w okresie od 1 stycznia 2022 r. do 5 sierpnia 2023 r. (czyli do dnia, który

Wojewódzki Zespół do spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie Warmińsko-Mazurskim Przewodniczący Wojewódzkiego Zespołu - Monika Kwiatkowska Sekretarz Wojewódzkiego Zespołu - Wioletta Sinkiewicz Adresy: a) Wojewódzki Zespół do spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie Warmińsko-Mazurskim stanowisko w Elblągu ul. Wojska Polskiego 1 82-300 Elbląg tel. 55 232 74 26 fax. 55 232 74 26 obejmuje zasięgiem działania powiaty: braniewski, działdowski, ziemski elbląski i miasto Elbląg, nowomiejski, iławski i ostródzki. b) Wojewódzki Zespół do spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie Warmińsko-Mazurskim stanowisko w Olsztynie ul. Dworcowa 60 10-437 Olsztyn tel. 89 542 65 73 fax. 89 542 65 73 obejmuje zasięgiem działania powiaty: bartoszycki, lidzbarski, nidzicki, szczycieński, ziemski olsztyński i miasto Olsztyn. c) Wojewódzki Zespół do spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie Warmińsko-Mazurskim stanowisko w Ełku ul. Mickiewicza 15 19-300 Ełk tel. 87 621 36 77 fax. 87 621 36 77 obejmuje zasięgiem działania powiaty: kętrzyński, mrągowski, piski, olecki, gołdapski, węgorzewski, giżycki i ełcki. Wojewódzki Zespół do spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie Warmińsko-Mazurskim zastrzega sobie prawo wezwania osoby zainteresowanej lub dziecka na posiedzenie składu orzekającego do miejsca, w którym znajduje się lekarz, specjalista odpowiedni do choroby zasadniczej osoby zainteresowanej lub dziecka, również poza zasięgiem działania wyżej określonych stanowisk pracy. Klauzula informacyjna dotycząca przetwarzania danych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 roku w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE – ogólne rozporządzenie o ochronie danych. Administratorem danych jest Wojewódzki Zespół do spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie Warmińsko-Mazurskim realizujący zadania orzecznicze pod następującymi adresami: 10-437 Olsztyn ul. Dworcowa 60, 82-300 Elbląg ul. Wojska Polskiego 1, 19-300 Ełk ul. Adama Mickiewicza 15; Podmiotem przetwarzającym dane w imieniu Administratora jest Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej mieszczące się pod adresem: ul. Nowogrodzka 1/3/5, 00-513 Warszawa. Dane kontaktowe Inspektora Ochrony Danych – email: iod@ lub pocztą tradycyjną na adres Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Wojewódzkiego w Olsztynie Al. Marszałka J. Piłsudskiego 7/9, 10-575 Olsztyn. Dane osobowe przetwarzane są w celu realizacji zadań wynikających z ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, rozpatrywania odwołań od orzeczeń o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności wydawanych przez powiatowe zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności, na podstawie art. 6 ust. 1 lit. c oraz art. 9 ust. 2 lit. h ogólnego rozporządzenia o ochronie danych. Podanie danych jest obowiązkowe, co wynika z przepisów prawa i stanowi warunek przeprowadzenia postępowania. Państwa dane mogą być ujawniane jedynie podmiotom uprawnionym do żądania danych, co musi znajdować umocowanie w powszechnie obowiązujących przepisach prawa. Mają Państwo prawo do dostępu do danych, ich sprostowania, ograniczenia przetwarzania oraz prawa do wniesienia skargi do organu nadzorczego, którym jest Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych 00-193 Warszawa ul. Stawki 2. Państwa dane przekazywane są przez podmioty i organy zobowiązane lub upoważnione do przekazania danych do Wojewódzkiego Zespołu do spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie Warmińsko-Mazurskim, jako organu właściwego w sprawie. Dane będą przechowywane przez okres 50 lat od końca roku, w którym zakończono postępowanie prowadzone przez Wojewódzki Zespół do spraw Orzekania o Niepełnosprawności, tj. do czasu upływu ustawowego terminu przechowywania akt. Materiały Powiatowe Zespoły do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności Powiatowe_Zespoły_do_Spraw_Orzekania_o Podstawa prawna_WZON podstawa Informacje o publikacji dokumentu Pierwsza publikacja: 11:16 Urszula Kalinowska Wytwarzający/ Odpowiadający: Wydział do Spraw Zarządzania Delegaturą Urzędu w Elblągu Pokaż historię zmian Tytuł Wersja Dane zmiany / publikacji Wojewódzki Zespół do spraw Orzekania o Niepełnosprawności 14:20 Urszula Kalinowska Wojewódzki Zespół do spraw Orzekania o Niepełnosprawności 14:11 Urszula Kalinowska Wojewódzki Zespół do spraw Orzekania o Niepełnosprawności 11:16 Urszula Kalinowska Aby uzyskać archiwalną wersję należy skontaktować się z Redakcją BIP

Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Bolesławcu. adres: ul. Armii Krajowej 12, Bolesławiec. tel. +48756121701. strona www. Otwarte w piątek od 07:30 godziny otwarcia. Zgłoś błąd! Powiatowy Zespół ds.

^{Zobacz jakie sprawy załatwisz w zespołach ds. orzekania o niepełnosprawności Zespoły do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności mają wąski zakres obowiązków, lecz bardzo istotny dla osób starających się o uzyskanie orzeczenia o niepełnosprawności lub stopniu niepełnosprawności. Nie są to jedyne zadania tego organu - zapewnia on także wsparcie dla osób niepełnosprawnościami. Czym jest Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności? Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności to organ odpowiedzialny za orzekanie o niepełnosprawności, stopniu niepełnosprawności (znacznym, umiarkowanym lub lekkim) oraz nadawanie wskazania do ulg. Instytucja zajmuje się również wyrabianiem legitymacji dla osób niepełnosprawnych, a także udzielaniem im pomocy w zakresie rehabilitacji. Jakie są rodzaje Zespołów do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności? W Polsce mamy do czynienia z dwoma rodzajami zespołów ds. orzekania o niepełnosprawności: Powiatowe/Miejskie Zespoły ds. Orzekania o Niepełnosprawności - pierwsza instancja, Wojewódzkie Zespoły ds. Orzekania o Niepełnosprawności - druga instancja. O czym orzekają Zespoły do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności? Powiatowe oraz Wojewódzkie Zespoły do spraw Orzekania o Niepełnosprawności orzekają o: stopniu niepełnosprawności osób, które ukończyły 16 lat, niepełnosprawności osób, które nie ukończyły 16 lat, wskazaniu ulg i uprawnień osób, które ukończyły 16 lat i posiadają jedno z orzeczeń: o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji, o niezdolności do samodzielnej egzystencji, o całkowitej niezdolności do pracy, o częściowej niezdolności do pracy oraz celowości przekwalifikowania; ważne orzeczenie organu rentowego (ZUS, MSWiA, MON), wydane przed dniem 1 stycznia 1998 r. o zaliczeniu do jednej z grup inwalidów; ważne orzeczenie KRUS o niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, wydane przed 1 stycznia 1998 r.} mjUM.

kzyrtsb25b.pages.dev/164

kzyrtsb25b.pages.dev/16

kzyrtsb25b.pages.dev/181

kzyrtsb25b.pages.dev/344

kzyrtsb25b.pages.dev/185

kzyrtsb25b.pages.dev/128

kzyrtsb25b.pages.dev/226

kzyrtsb25b.pages.dev/42

kzyrtsb25b.pages.dev/368

zespół ds orzekania o niepełnosprawności olsztyn